Türk resim sanatında görsel algı üzerine bir değerlendirme

Türkiye’de Cumhuriyetin ilanından sonra eğitim, kültür, endüstri alanında yapılan geliştirme çabalarına ek olarak, hızlı kalkınmayla birlikte sanat alanında yenileşme çabaları etkisini göstermiştir. Yurtdışından yurda gelen yabancı uyruklu sanat eğitimcileri, akademi kadrosunda görev alarak, günümüz Türk resim sanatının temellerini hazırlamıştır. Bu süreçte akademiden mezun olan sanatçı adayları, yurdun her köşesine dağılarak Türk resim eğitiminin gelişmesine emek harcamış, yeni gençlerin yetişmesi yönünde eğitimci rolü üstlenmişlerdir. 18. yüzyılda sanayileşme etkisine paralel olarak, sanayi devriminin getirdiği sorgulayıcı ve irdeleyici ideolojik düşünce anlayışı, estetik görüşte farklı söylemler geliştirmiştir. Felsefecilerin görüşlerini birer manifestoya dönüştüren sanatçılar, bu aşamada formlarda ve kompozisyonlarda yapısal değişime giderek, sanatı yeniden biçimlendirme gayreti içinde olmuşlardır. Batı’daki bu gelişime ve değişime paralel olarak Türk sanatında da bazı değişimler yaşanmıştır. Yeni terimler, söylemler, kompozisyon yapısındaki kurgusal değişiklikler, akademi dilinden farklı yönelişlere kapı açmıştır. Sanatçıların daha özgür bir ortamda ürettikleri eserler, başlarda grup olgusu ve karma sergiler olarak etkinliklere dönüşse de sonrasında kişisel üslup özelliklerine ve bireysel sergilere yerini bırakarak, sanatçıların hür iradelerinin dile getirildiği bir anlayış ortaya çıkmıştır.