Rize’de eğitim durumu (1923-1980)
Bu makalenin amacı 1923-1980 yılları arasında Rize’nin eğitim durumunu sayısal verilerle ortaya koymaktır. Araştırmada tarihsel yöntem benimsenmiş olup veri toplama tekniği olarak doküman incelemesi kullanılmıştır. Rize il geneli ilkokul, ortaokul, lise kurumlarının öğretmen, öğrenci ve okul sayılar...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | History studies : international journal of history 2020, Vol.12 (3), p.897-926 |
---|---|
Hauptverfasser: | , |
Format: | Artikel |
Sprache: | tur |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | Bu makalenin amacı 1923-1980 yılları arasında Rize’nin eğitim durumunu sayısal verilerle ortaya koymaktır. Araştırmada tarihsel yöntem benimsenmiş olup veri toplama tekniği olarak doküman incelemesi kullanılmıştır. Rize il geneli ilkokul, ortaokul, lise kurumlarının öğretmen, öğrenci ve okul sayıları tespit edilerek mesleki eğitim ve yükseköğretim kurumları değerlendirilmiştir.
Rize il genelinde 1923-1924 ders yılında 35 erkek, 1 kız ilkokulu ve 1 adet bir devreli erkek lisesi söz konusudur. Bir devreli lise 1924 yılında ortaokul haline getirilmiştir. Bu tarihten sonra Rize ili genelinde lise kurumuna tekrar 1951-1952 öğretim yılında rastlanmıştır. 1979-1980 ders yılına gelindiğinde ilkokul düzeyinde 450 okul, 53503 öğrenci, 2145 öğretmen; ortaokul düzeyinde 39 okul, 10042 öğrenci, 250 öğretmen; lise düzeyinde 9 okul, 4907 öğrenci, 178 öğretmen tespit edilmiştir. Tespit edilen bu sayıların 1923-1980 yılları arasında arttığı fakat bu artışın yıllara göre istikrarlı olmadığı anlaşılmıştır.
Rize’de meslek eğitimi için 1944 yılında Akşam Kız Sanat Okulu, 1944-1945’te Yapı Usta Okulu ve 1945’te Erkek Sanat Enstitüsü kurulmuştur. 1979-1980 öğretim yılında mesleki ve teknik okulların sayısı 22, öğretmen sayısı 238, öğrenci sayısı da 5760 olmuştur. Rize’de yükseköğretim alanında Tekniker Okulu, Rize Meslek Yüksek Okulu ve Eğitim Enstitüsü açılmıştır. |
---|---|
ISSN: | 1309-4688 |
DOI: | 10.9737/hist.2020.860 |