Kooperativno učenje kao indikator kvalitete odgoja i obrazovanja

Kvalitetna škola smanjuje važnost samostalnoga rada i konkurencije, a težište prenosi na timski rad i suradnju. Kooperativno učenje, timski rad i suradnja idu u red najvažnijih djelatnosti koje će se tražiti u budućnosti i biti presudne za uspjeh u 21. stoljeću. (Greene, 1996) Polazeći od tih pretpostavki, cilj je ovog rada ispitati može li kooperativno učenje pozitivno utjecati na odnose i procese unutar grupe, razredne zajednice učenika šestih (N = 69) i osmih (N = 78) razreda jedne osječke osnovne škole i potvrditi se kao značajan indikator kvalitetne nastave. Rezultat istraživanja pokazali su da se kooperativno učenje kao indikator kvalitete odgoja i obrazovanja očituje u školskoj klimi i ozračju, međusobnoj interakciji i komunikaciji te učinkovitijem odnosu učenika prema sebi, drugima i zajednici. Indikatori kvalitete odgojnoobrazovnog procesa najviše su grupirani oko međuljudskih odnosa, spremnosti na pomaganje i suradnju, prijateljskih druženja i vršnjačke prihvaćenosti te vlastitog doprinosa učenju. Učeničke prosudbe ističu zanimljivost i korisnost kooperativnog učenja te njegov doprinos opuštenosti i prevladavanju straha od negativne evaluacije i školskog neuspjeha.