Jedan »atički« sarkophag s erotima iz Salone

Prigodom pripremnih radova za izgradnju mosta izvan gradskih zidina, na istočnoj strani Salone, godine 2007. provedena su arheološka iskopavanja. Tom su prigodom nađena dva velika poklopca i jedan cjeloviti sanduk, o kojem će ovdje biti riječi, te niz fragmenata. Sanduk je dobro očuvan. Nakon autopsije pokazalo se da je primjerak izrađen od prokoneškog mramora dobre kvalitete. Ukrašen je sa svih strana. Prednje i obje bočne strane reljefno su naglašene, dok je stražnja strana plošna. Na prednjoj je osam, na desnoj bočnoj strani su tri figure erota, posve tipične za atičke sarkofage. Na desnoj bočnoj strani prikaz završava jedno stablo. Ispod su među likovima ptica, jedna četveronožna životinja (pas, pantera?), zec koji jede grožđe, jedna ptica koja nožicom gazi grožđe i mala pantera, te na desnoj bočnoj strani mala pantera. Na lijevoj bočnoj strani je sfinga s krilima i repom. Njena lijeva šapa položena je na glavu ovna. Lijevi rub ograničen je stablom. Na stražnjoj su strani dva grifona koji drže jednu nogu na posudi po sredini. U kosi erota zapaža se velika upotreba svrdla koji proizvodi točke i duboke linije. To pokazuje da sarkofag potječe iz kasnog 2. st. U rimskoj provinciji Dalmaciji nađeni su brojni importirani sarkofazi. Najveći broj njih stigao je iz Atene, manji dio iz Rima i samo iznimno iz Dokimeiona, najveće maloazijske radionice. Na prvi pogled ovaj sarkofag izgleda kao importirani primjerak iz Atene, kao pravi atički original. Ali, mramor nije pentelički nego, po svoj prilici, prokoneški. Osim toga, kad se bolje pogleda, proizilazi analizom nekih karakteristika da se ipak ne radi o atičkom originalu. Prije svega to pokazuje sfinga, jednako kao i grifoni. I rad svrdlom drukčiji je nego kod atičkih primjeraka. Slijedom toga, zaključuje se da je sarkofag kopija jednog atičkog uzorka, po svemu izrađena u Saloni iz koje potječe najveći broj atičkih primjeraka otkrivenih u toj rimskoj provinciji. N. Cambi utvrdio je niz kopija atičkih sarkofaga i među onima izrađenima od lokalnog vapnenca. Stoga zaključiti je da su se atički predlošci oponašali na slobodan način. Atički sarkofazi nisu se samo kopirali u mnogim radionicama u Rimskome Carstvu nego je sve jasnije da su se kipari iz Atene selili i u druge krajeve gdje su radili sarkofage i različite skulpture u atičkom stilu. Takvi slučajevi poznati su iz Beroje, Diona, Nikopola, Tegeje, Sparte, Krete, Afrodizije, Elauisa Sebaste, Tiane, Tira, Rima i Annabe. Čak su ponekad naručivali mramor iz Atene