Škola kao kuća radosti

Škola kao kuća radosti, u kojoj je učenje izazov i veselje, nosi transformacijsku snagu koja se gradi i razvija, odnosno događa na licu mjesta. Svoja uporišta ima u misiji i viziji škole, njezinoj pozitivnoj kulturi i međuljudskim odnosima. Vesela je i razigrana, produhovljena i zabavna, puna nade i optimizma. Razvija strast i želju za učenjem, osjećaj radosti, ispunjenosti i izvrsnosti na putu samoostvarenja i uspješnosti. Cilj je ovog rada, iz perspektive stručnih suradnika (N=81), rasvijetliti kulturu škole kao kuće radosti i ispitati odrednice koje doprinose sreći i zadovoljstvu učenika, ali i dobrobiti zajednice. Rezultati istraživanja pokazali su da škola ne uvažava potrebe učenika u dovoljnoj mjeri, ne razvija strast i želju za učenjem, ne potiče doživljaj uspjeha i socijalnu kulturu nastave u kojoj se znanje dijeli, kritički sagledava, revidira i obnavlja. Guši se kreativnost i znatiželja učenika, potiskuje njihova individualnost i talentiranost, sputava sloboda i učenje bez pritiska, što traži osnaživanje i kontinuiranu skrb.