Joseph Paxton’s approach to historical city park design in the 21 st century

Istnieje współcześnie potrzeba ponownego zbadania parków publicznych pod względem sposobu użytkowania, rozwoju i projektowania, aby sprostać wyzwaniom i potrzebom XXI wieku. Podkreślając nie tylko ich dziedzictwo i wartość konserwatorską, ale także potencjał, parki publiczne mogłyby służyć nie tylko potrzebom społecznym i rekreacji na obszarach zurbanizowanych, ale także poprawie równowagi ekologicznej i wzbogaceniu bioróżnorodności. Nowe podejście w projektowaniu znalazłoby zastosowanie w zarządzaniu historycznymi terenami zieleni i zachęcaniu większego grona ludzi do powrotu do tych obszarów. W artykule skomentowano wyniki badań dotyczących sposobu użytkowania parków, współczesnego wykorzystywania przestrzeni parkowych i znaczenia studenckich prac projektowych dla obszarów parkowych w przyszłości, przy zastosowaniu metody/podejścia/idei Paxtona, jako inspiracji w rozwoju historycznych parków miejskich. Zbadano także, w jaki sposób idee projektowe Paxtona są stosowane w XXI wieku. It is necessary today to completely re-examine the public parks use, development and design to meet the challenges and claims of the 21 st century. With emphasis not just on their heritage and conservation but their potential as well, public parks could contribute not only to the social and recreational life of our urban areas, but also to the enhancement of environmental sustainability and the enrichment of the biodiversity of urban areas. A new design approach would be desirable for the management of our historical green spaces and to encourage a wider range of people to return to them. This paper comments on park use studies, contemporary park use investigations and student design works for parks in the future, using Paxton’s methods/approach/ideas for inspiration in the development of our historic city parks. And examines to what extent Paxton’s design ideas are applicable the 21 st century.