Method of determining the inter-shot delay when mining a deposit using explosive charges

Przedmiotem zgłoszenia jest sposób wyznaczania zwłoki międzystrzałowej podczas urabiania złoża przy użyciu ładunków materiałów wybuchowych, w którym ładunki materiałów wybuchowych umieszcza się w wielu, o zbliżonych rozmiarach, rozmieszczonych w linii otworach strzałowych. Sposób ten charakteryzuje się tym, że z odstrzeliwanego bloku skalnego, na długości jego dłuższego boku, pobiera się, z miejsc rozmieszczonych w jednakowej odległości od siebie, trzy bryły skalne (A, B, C) o wymiarach co najmniej X=10cm, Y=15cm, Z=12cm, gdzie X jest wymiarem prostopadłym do linii otworów strzałowych, Y wymiarem równoległym do linii otworów strzałowych, a Z wymiarem pionowym; przy bryłach skalnych (A, B, C) na kierunku Y umieszcza się głowice przyrządu ultradźwiękowego i dokonuje się pomiaru czasu przejścia przez nie fali podłużnej, następnie dzieli się sumę wymiarów brył skalnych (A, B, C) na kierunku Y przez sumę czasów przejścia fali podłużnej pomierzonej dla każdej bryły (A, B, C) na kierunku Y i otrzymuje się średnią prędkość fali podłużnej (Vy) na kierunku Y; potem, w czasie urabiania bloku skalnego strzelaniem, przed czołem urabianego bloku, w punkcie pomiarowym (D) umieszczonym w linii prostopadłej do linii otworów strzałowych, gdzie linia otworów strzałowych umieszczona jest w środkowym otworze strzałowym lub w środku linii otworów strzałowych, a punkt pomiarowy (D) w odległości do 310m od źródła drgań, za pomocą czujnika drgań dokonuje się na kierunku Y pomiaru poziomej stycznej częstotliwości drgań (fyrm), po czym na podstawie pomierzonych wartości średniej prędkości fali podłużnej (Vy) i poziomej stycznej częstotliwości drgań (fyrm) wyznacza się wartość maksymalną poziomej stycznej częstotliwości drgań (fy max) w badanym złożu, którą wyraża funkcja fy max=fyrm/sin(fyrm*360°*t), czyli stosunek wartości poziomej stycznej częstotliwości drgań (fyrm) otrzymanej dla punktu pomiarowego (D) do funkcji sinus o zawartości kąta równej iloczynowi poziomej stycznej częstotliwości drgań (fyrm) otrzymanej dla punktu pomiarowego (D) oraz wartości kąta pełnego równego 360° i czasu t przejścia fali podłużnej do punktu pomiarowego (D), gdzie t=D/Vy, czyli stanowi stosunek odległości punktu pomiarowego (D) od źródła drgań do pomierzonej na bryłach skalnych (A, B, C) średniej prędkości fali podłużnej (Vy); a na koniec na podstawie otrzymanej wartości maksymalnej poziomej stycznej częstotliwości drgań (fy max), w polu bliskim badanego złoża, zmieniającej się po zależności sinusoid