Method for testing nanomaterials by means of determination of their physical and chemical properties

Sposób badania nanomateriałów poprzez określenie ich właściwości fizykochemicznych z użyciem technik programowych w procesach chemicznych, charakteryzuje się tym, że w procesach azotowania albo utleniania albo nawęglania w sposób programowy zmienia się, poprzez zmianę stężenia reagenta gazowego, potencjał odpowiednio azotujący albo utleniający albo nawęglający, w taki sposób, aby mogły się ustalić stany równowagowe i/lub quasi-równowagowe i następnie mierzy się znanymi metodami stopień przemiany chemicznej w fazie stałej. Na podstawie zależności zmierzonych wartości parametrów charakterystycznych dla danej metody pomiarowej od zmiany stężenia reagenta gazowego określa się właściwości fizykochemiczne nanomateriału, takie jak zmiana składu fazowego, średnia wielkość krystalitów, stała sieciowa. Stopień przereagowania przemiany chemicznej mierzy się metodą termograwimetryczną lub przez pomiar zużywania reagenta gazowego w czasie reakcji lub rentgenograficzną, lub wykorzystując spektrometrie: masową - do określenia składu chemicznego gazu; FTIR lub ramanowską lub moessbaureowską - określając strukturę badanych substancji; EPR - określając właściwości magnetyczne badanych substancji, lub pomiar przewodnictwa elektrycznego.