Method of obtaining the fertilizers from the sediments produced in biological sewage treatment plants

Sposób otrzymywania nawozu z osadów powstałych w biologicznych oczyszczalniach ścieków, w którym struktury organiczne mineralizuje się w znany sposób w środowisku kwasu siarkowego, otrzymany w wyniku tej reakcji roztwór neutralizuje się za pomocą związków magnezu w naczyniu technologicznym zamkniętym, użyty do mineralizacji kwas dodaje się tak, aby temperatura reakcji nie przekroczyła temperatury wrzenia, a produkt częściowej mineralizacji zobojętnia się w znany sposób związkami magnezu, charakteryzuje się tym, że do naczynia technologicznego, zawierającego mieszadło mechaniczne, w pierwszej kolejności wprowadza się przy stałym mieszaniu osad ściekowy o zawartości suchej masy utrzymywanej w przedziale od 40% do 15%, najkorzystniej powyżej 17%, w ilości od 85 części wagowych do 50 części wagowych, najkorzystniej 63 części wagowych, po którego ujednorodnieniu i całkowitym rozbryleniu, w drugiej kolejności wprowadza się do naczynia technologicznego magnezyt prażony, najlepiej o zawartości tlenku magnezu utrzymywanej w przedziale od 90% do 70%, najkorzystniej powyżej 75%, w ilości od 22 części wagowych do 15 części wagowych, najkorzystniej 18,2 części wagowych. Proces prowadzi się aż do dokładnego wymieszania obu składników do postaci gęstopłynnej jednorodnej postaciowo masy, po której uzyskaniu do naczynia pozostającego pod hermetyzowanym zamknięciem dozuje się kwas siarkowy o stężeniu utrzymywanym w przedziale od 69% do 96%, w ilości od 44 części wagowych do 38 części wagowych, najkorzystniej nie mniej jak 41 części wagowych i prowadzi się kontrolowaną reakcję egzotermiczną pod podwyższonym w stosunku do atmosferycznego ciśnieniem, w trakcie której odprowadza się z naczynia technologicznego nadmiar wody w postaci pary wodnej nasyconej, jednocześnie dokładnie pasteryzuje się osad przy stałym mieszaniu, a pozostałą nie odparowaną wodę wiąże się w strukturę krystalizacyjną powstałego w ten sposób siarczanu magnezu, który w postaci gęstopłynnej masy usuwa się z naczynia technologicznego po jego rozhermetyzowaniu i poddaje się granulacji poprzedzonej ostudzeniem w temperaturze otoczenia, prowadzonym aż do momentu stężenia masy w strukturę stałopostaciową.