تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک همراه با بازخورد بر حداکثر زاویه فلکشن زانو و حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین در فرود مردان بسکتبالیست دارای بی ثباتی مزمن مچ پا

مقدمه و اهداف: با توجه به شیوع بالای بی‌ثباتی مزمن مچ پا و پیامدهای جانبی آن مانند نقص عملکرد عصبی عضلانی در مفاصل پروگزیمال، اجرای اقدامات پیشگیرانه از بروز آسیب در مفاصل پروگزیمال مج پا بسیار ضروری می‌باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک همراه با بازخورد بر حداکثر زاویه فلکشن زانو و حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین در تکنیک فرود مردان بسکتبالیست دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا بود.مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. 24 مرد بسکتبالیست دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا در این تحقیق شرکت کردند. پس از شناسایی افراد با استفاده از پرسشنامه کامبرلند، ورزشکاران به دو گروه تجربی (n=12) و گروه کنترل (n=12) تقسیم شدند. حداکثر فلکشن زانو با ده دوربین و حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین به وسیله دو صفحه نیرو مجزا در تکینیک فرود مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس ورزشکاران گروه تجربی، تمرینات پلایومتریک همراه با بازخورد را به مدت شش هفته انجام دادند. پس از بررسی نرمال بودن داده‌ها توسط آزمون شاپیروویلک، از آزمون t زوجی جهت مقایسه درون گروهی و آزمون t مستقل جهت مقایسه بین گروه‌های تحقیق استفاده شد.یافته‌ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که تمرینات پلایومتریک همراه با بازخورد بر روی حداکثر زاویه فلکشن زانو و حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین در تکنیک فرود مردان دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا اثر دارد و به طور معنی‌داری باعث افزایش حداکثر فلکشن زانوی پای آسیب دیده (p< 0/001) و کاهش حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین ( p=0/001)) می‌شودنتیجه‌گیری: افزودن تمرینات پلایومتریک همراه با بازخورد به برنامة بسکتبالیست‌های دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا می‌تواند موجب بهبود تکنیک فرود در فلکشن مفصل زانو و کاهش نیروی عکس‌العمل زمین شود و احتمال آسیب را در مفاصل زانو و مچ پا کاهش دهد.