Gündelik Yaşam Coğrafyalarında Mevsimlik Tarım İşçisi Kadınların “Yok-Yeri”: Şanlıurfa Örneğinde Bir İnceleme

Gündelik yaşam coğrafyalarında gündelik pratikleri ve toplumsal mekânı örgütleyen toplumsal ilişkiler sisteminin sürekliliği içinde kadınlar, farklı mekânsal dokularda benzer gündelik-mekânsal pratiklerini deneyimlemektedir. Toplumsal aktörlerin etkileşimleri gündelik-mekânsal pratikler aracılığıyla zamana ve mekâna içkin dinamiklere göre farklılaşır ya da aynılaşır. Bu araştırmada mevsimlik tarım işçisi kadınların gündelik-mekânsal pratiklerini, sürekli olarak ikamet ettikleri kentsel mekân ile çalışma alanları olan tarladaki iktidar ilişkileri bağlamında nasıl ve ne şekillerde deneyimlediklerini incelenmektedir. Bu analiz için Lefebvre’nin toplumsal mekân ile gündelik yaşam eleştirisine odaklanan teorisi ve Bourdieu’nün toplumsal aktörlerin pratiklerini toplumsal uzam içindeki konumları üzerinden değerlendiren sermaye, alan ve habitus kavramlarından yararlanılmıştır. Bu amaçla, Şanlıurfa kent merkezinde ağırlıklı olarak mevsimlik tarım işçilerinin yaşadığı üç mahallede mevsimlik tarım işçisi kadınlarla yarı yapılandırılmış ve derinlemesine görüşme teknikleri kullanılarak saha araştırması yapılmış, elde edilen bulgular nitel olarak analiz edilmiştir. Everyday life practices are also experienced depending on the spatial continuity of the social relations system in this area. This continuity relationship causes social actors to experience similar daily life practices at different times and in different spatial textures. In the continuity of the social relations system that organizes daily practices and social space in everyday life geographies, women experience similar daily-spatial practices in different spatial textures. Therefore, the interactions of social actors differ or become the same according to the dynamics inherent in time and space In this research, it is examined how and in what ways seasonal agricultural workers women experience their daily-spatial practices in the context of the urban space where they constantly reside and the power relations in the field, which is their working area. To analyze this framework, Lefebvre's theory focusing on the criticism of social space and everyday life, and Bourdieu's concepts of capital, field and habitus, which evaluate the practices of social actors through their positions in social space, were used. For this purpose, field research was conducted using semi-structured and in-depth interview techniques with seasonal agricultural workers in three neighbourhoods in the city centre of Şanlıurfa, where seaso