کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی و تأثیر آن بر خصوصیات رشدی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) در شرایط آب و هوایی مشهد

به‌منظور مطالعه اثرات کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی بر شاخص‌های رشدی گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1- کود زیستی میکوریزا، 2-کود دامی (منبع گاوی)، 3- کود شیمیایی (NPK)، 4- ورمی‌کمپوست، 5- شیمیایی+ دامی، 6- شیمیایی+ ورمی کمپوست، 7- شیمیایی+ میکوریزا، 8- دامی+ میکوریزا، 9- ورمی‌کمپوست+ میکوریزا، 10- دامی+ ورمی‌کمپوست+ میکوریزا و 11- شاهد. نتایج نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ، میزان ماده خشک و سرعت رشد محصول به‌ترتیب در تیمارهای کاربرد منفرد کود شیمیایی (89/5)، تلفیق کود دامی+ شیمیایی (9887 کیلوگرم در هکتار) و میکوریزا+ شیمیایی (5/23 گرم بر متر‌مربع در روز) مشاهده شد و کمترین این صفات به‌ترتیب در تیمار شاهد (40/3)، تیمار میکوریزا+ دامی+ ورمی (7618 کیلوگرم هکتار) و تیمار کود دامی (9/16 گرم بر متر‌مربع در روز) به‌دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که بین عملکرد کاسبرگ با ارتفاع گیاه همبستگی مثبت بسیار بالایی وجود دارد. به‌طور‌کلی، نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که مصرف تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثرات مثبت بیشتری را بر صفات رشدی چای ترش به همراه داشت. توصیه می‌شود کشت این گیاه به صورت نشاء در گلخانه حداقل سه ماه قبل از کشت در زمین اصلی صورت گیرد. در صورت عدم کشت به صورت نشاء کشت این گیاه در این منطقه توصیه نمی‌گردد.