ارزیابی صفات محرک رشدی برخی از جدایه‌های باکتری ازتوباکتر بومی خاک‌های استان گلستان

طی چند دهه اخیر تلاش برای افزایش تولید در واحد سطح، مصرف زیاد و نامتعادل کود‌های شیمیایی پیامد تخریب محیط زیست را به همراه داشته است. مصرف کودهای زیستی بدون نگرانی از اثرات سوء زیست محیطی با تامین بخشی از نیاز به عناصر غذایی گیاه موجب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می‌شود. یکی از ریزموجودات خاکزی که توانایی تحریک رشد گیاهان زراعی را دارد باکتری ازتوباکتر می‌باشد. این باکتری بطور مستقیم و غیرمستقیم پارامترهای رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این تحقیق بر روی 43 جدایه ازتوباکتر انجام گرفت و بیشترین مقدار تثبیت زیستی نیتروژن مولکولی به روش احیاء استیلن (ARA) برای جدایه شماره 3 برابر با 276 نانومول بر ساعت در لوله، بیشترین توان حلالیت کمی فسفر در محیط کشت اسپربر به روش رنگ‌سنجی با دستگاه اسپکتوفتومتر برای جدایه شماره 25 برابر با 232 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین توان حلالیت کمی پتاسیم معدنی در محیط کشت الکساندروف با دستگاه فلم‌فتومتر برای جدایه شماره 23 برابر با 47 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین توان تولید هورمون اکسین در محیط کشت ال بی تریپتوفان به روش رنگ‌سنجی با دستگاه اسپکتوفتومتر برای جدایه شماره 37 برابر با 98 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین نسبت قطر هاله به کلنی در اندازه گیری توان تولید نیمه‌کمی سیدروفور بر روی محیط CAS-Agar مربوط به جدایه‌های شماره 4، 9، 16، 18، 31، 37، 38، 40، 41 و 43 بوده است. توانایی تولید هیدروژن سیانید هم اندازه‌گیری شد، در بین تمامی جدایه‌ها فقط 4 جدایه‌