اثر برخی منابع آنتی‌اکسیدانی بر کاهش مسمومیت سالینومایسین در جوجه‌های تخم‌گذار

جهت بررسی اثر چند منبع آنتی­اکسیدانی بر کاهش مسمومیت سالینومایسینی، از 400 قطعه جوجه هایلاین 36-w یک­روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار، در یک دوره 35 روزه استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره شاهد، 2) جیره شاهد منفی حاوی 05/0 درصد سالینومایسن سدیم، 3) جیره شاهد منفی + پودر سیر (g/kg15)، 4) جیره شاهد منفی + ویتامین E (g/kg2) + سلنیوم (mg/kg450)، و 5) جیره شاهد منفی + مکمل روی-متیونین (mg/kg160). افزایش وزن، مصرف خوراک و یکنواختی وزن به­صورت هفتگی اندازه­گیری شد. جهت بررسی میزان آنزیم­های آنتی­اکسیدانی، آنزیم­های کبدی، الکترولیت­ها و میزان مالون­دی­آلدئید (MDA)، در پایان دوره خون­گیری انجام شد. نتایج نشان داد که سالینومایسین فعالیت آنزیم­های کبدی و MDA سرم خون (ALP، ALT، AST و MDA به ترتیب 5/65±17/545، 83/1±20/35، 40/16±75/378 و 98/0±93/18) را نسبت به تیمار شاهد (به ترتیب 15/7±33/420، 22/1±60/28، 05/37±75/293 و 38/0±88/14) افزایش و میزان آنزیم­های آنتی­اکسیدانی سرم (SOD، GPx و CAT در گروه شاهد به ترتیب 55/7±5/170، 16/3±0/215 و 65/2±5/314، و در گروه شاهد منفی به ترتیب 29/11±75/134، 58/12±75/193 و 34/10±75/281) را کاهش داد (05/0P