بررسی تاثیرالگوی کشت و سطوح کود پتاسیم بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد سیب زمینی (.Solanum tubersum L) در سطوح مختلف آبیاری

به‌منظور شناخت مناسب­‌ترین الگوی کشت و تأثیر کاربرد کود سولفات پتاسیم بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد غده در شرایط معمول و تنش آبی پژوهشی به‌صورت کرت ­های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه واقع در جلگه رخ، خراسان رضوی در سال 1395 انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل الگوی کاشت در سه سطح: کاشت معمول (تراکم 6.6 بوته در مترمربع)، کاشت معمول متراکم (تراکم 7.4 بوته در مترمربع) و کاشت زیگزاگ (تراکم 7.4 بوته در مترمربع) در کرت اصلی، میزان آبیاری در سه سطح: 100 (شاهد)، 80 و 60 درصد آب مورد­نیاز در کرت فرعی و کود سولفات پتاسیم در سه سطح: عدم مصرف سولفات پتاسیم، 75 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار و 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار به‌عنوان کرت فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که الگوی کشت، میزان آبیاری و کود سولفات پتاسیم تأثیر معنی­داری بر حداکثر شاخص سطح برگ، محتوی نسبی آب برگ، تعداد کل غده، تعداد غده غیر بازار­پسند و عملکرد دارد و کاهش در ارتفاع بوته، حداکثر شاخص سطح برگ، محتوی نسبی آب برگ و عملکرد کل تحت شرایط 60 درصد آب مورد­نیاز نسبت به شاهد مشاهده گردید. بر اساس نتایج آزمایش بیشترین میزان عملکرد کل در الگوی کشت زیگزاگی با 100 درصد آب مورد­نیاز و مصرف 150 کیلوگرم در هکتار کود سولفات پتاسیم مشاهده شد. کشت زیگزاگی با ایجاد توزیع یکنواخت­تر و کاهش رقابت بین بوته­ها افزایش عملکرد را در پی داشت.