استانداردسازی فرمولای بیمارستانی

مقدمه: تغذیه روده ای برای بیمارانی که دریافت دهانی ندارند حائز اهمیت است. مشکل تغذیه روده ای وجود محلول های مختلف و تعیین خط مشی مدیریت تغذیه ای بیماران در بخش مراقبت های ویژه است. در حال حاضر قسمت عمده تغذیه کل بیماران در ایران از محلول های آماده شده در بیمارستان تامین می شود. این محلول ها استاندارد مشخصی نداشته و به شیوه های گوناگون تهیه می شوند. هدف استاندارد کردن شیوه تهیه محلول گاواژ است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که در سال 1392 در بیمارستان امدادی مشهد انجام شده است.بررسی پایایی فرمولای تهیه شده در بیمارستان نمونه استاندارد شده بر اساس لیست های جایگزین، با در نظر گرفتن درشت مغذی ها(کربوهیدرات، پروتئین و چربی)، اسمولالیته و ویسکوزیته مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه میانگین و انحراف معیار نمونه ها از آزمون آماری تی استفاده شد. نتایج: کالری نمونه ها بینkcal/100ml 96-77 بود. درصد وزنی کربوهیدرات در نمونه اول، دوم و سوم به ترتیب g/100 ml 7/10،3/11،5/6 ؛ پروتئینg/100ml 1/4 و چربیg/100ml 8/3 محاسبه شد. ویسکوزیته نمونه ها در محدودهcps 110-35 و اسمولالیته بین mosm/kg 345-145 اندازه گیری شد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با استفاده از این شیوه نتایج قابل تکرار است و در صورتی که محلول های بیمارستانی طبق دستورالعمل تهیه شوند می توانند مقدار قابل قبولی از انرژی مورد نیاز بیماران را تامین کنند.