Plonowanie rzepaku ozimego w zależności od przedplonów i sposobów uprawy roli

Ze względów organizacyjnych, ekonomicznych i środowiskowych we współczesnej agrotechnice stosowane są uproszczenia jej elementów. W doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2010/2011–2012/2013 badano wpływ różnych sposobów uprawy roli na cechy morfologiczne roślin, elementy plonowania i plon nasion rzepaku ozimego w zależności od przedplonu. Rzepak ozimy uprawiany w stanowisku po sobie miał dłuższe pędy, bardziej rozgałęzione i zawierające więcej łuszczyn, a także większy plon nasion niż po jęczmieniu jarym oraz pszenicy ozimej. Ze względu na zmniejszający się plon nasion zastąpienie orki pod rzepak ozimy przez gruberowanie ścierniska na średnią głębokość lub płytką uprawę broną talerzową było nieuzasadnione. W stanowisku po rzepaku ozimym rezygnacja z płużnej uprawy roli nie wpłynęła negatywnie na wschody roślin, a redukcja plonu nasion następczo uprawianego rzepaku ozimego była nieco mniejsza niż w stanowiskach po zbożach, zwłaszcza jęczmieniu jarym.