بررسی شاخص ‌های بیومکانیکی کف پا در دختران جوان دارای اضافه وزن حین تعادل پاسچر در وضعیت ایستاده ‏روی دو پا

هدف:اضافه وزن و چاقی ممکن است با ناهنجاری کف پای صاف همراه بوده و یا یک عامل تشدید کننده باشند. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، بررسی شاخص­های بیومکانیکی کف پای دختران جوان دارای اضافه وزن در مقایسه با افراد نرمال حین کنترل پاسچر (Postural Control) (وضعیت بدن) بود.روش بررسی:نمونه آماری تحقیق را 44 دانشجوی دختر با میانگین شاخص توده بدن 1/67± 26/78 و 1/38±21/35 به عنوان گروه اضافه وزن (22 نفر) و کنترل (22 نفر) تشکیل دادند. مشخصات آنتروپومتری و شاخص­های کف ­پایی آن­­ها با استفاده از پدوسکوپ (Pedoscope) دوربین­دار هنگام ثبات وضعیت بدن ثبت شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج بین­گروهی و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی بین شاخص توده بدنی (Body Mass Index; BMI) با پارامترهای بیومکانیکی کف پا استفاده شد. تست­­ها در سطح معناداری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.یافته­­ ها:گروه اضافه وزن در مقایسه با گروه کنترل، در پارامترهای عرض آرک (Arch Width)، شاخص استاهلی پای راستRight Staheli Index; SIR)) و چپ Left Staheli Index; SIL)) و شاخص چیپاکس- اسمیراک پای راست (Right Chipax-Smirak Index; CSIR) و چپ (Left Chipax-Smirak Index ;CSIL) اختلاف معناداری داشتند (0/05>p). ضریب همبستگی بین BMI با پارامترهای بیومکانیکی کف پا در تمامی نواحی، رابطه مثبت و معناداری (0/05>p) نشان داد، که قوی ­ترین همبستگی بین BMI با CSIL (638/0= r و 001/0=p) بود.نتیجه­­ گیری:یافته ­های تحقیق حاضر به این نکته تاکید دارد که اضافه وزن می تواند شاخص ­­های بیومکانیکی کف پا را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است عامل تشدید کننده و یا مسبب کاهش قوس کف پایی بشود. بنابراین با کنترل وزن از سنین پائین باید از ابتلا به این ناهنجاری ­ها پیشگیری کرد.