Stres Tipte İdrar Kaçırma Tedavisinde Trans Obturator Tape Uygulaması Ve Uzun Dönem Sonuçları

Amaç: Stres üriner inkontinansın tedavisinde birçok cerrahi yöntem tanımlanmış olmasına rağmen halen bir altın standard yöntem belirlenememiştir. Biz bu çalişmada stres tipte idrar kaçırması olan kadın hastalarda TOT tekniğinin uygulanmasını, komplikasyonlarını, güvenilirliğini ve ortalama altı yıllık sonuçlarını ortaya koymayı amaçladık. Materyal ve Metod: Temmuz 2004 ve Şubat 2006 tarihleri arasında kliniğimize başvuran, STİK tanısı konan 30 hastaya TOT uygulandı. Ortalama hasta yaşı 49,9±9,4 (23-64) idi. Demografik özellikler, fizik ve pelvik muayene, q tip testi, stres test, sistoskopi, ICIQ-SF skoru, cerrahinin süresi, intraoperatif komplikasyonlar, erken postoperatif ve geç postoperatif komplikasyonlar kaydedildi. Ortalama takip süresi 72,5±7,1 ay (44-88) idi. Hastalar operasyonun 1.ayında, 3., 6., 12. ayında ve yıllık olarak tekrar değerlendirildi. Operasyon dıştan-içe yöntemle ve materyal olarak Safyre (promedon) kullanılarak uygulandı. Sonuçlar Shapiro Wilk testi, Bağımlı t testi, Friedman testi ve Wilcoxon İşaret testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Ortalama operasyon süresi 21,8 dakika (15-35) ve ortalama hastanede kalış süresi 1,3 gün (1-2) olarak belirlendi. Peroperatif olarak 1 hastada (%3,3) iğne ile vajen lateral duvarından geçildi. Hastaların hiçbirinde mesane ya da üretral yaralanma veya vasküler hasara bağlı istenmeyen etkiler gözlenmedi. Postoperatif erken dönemde geçici temiz aralıklı kateterizasyon sadece 1 hastada (%3,3) gerekli oldu. Geç postoperatif dönemde ise 1 hastada (%3.3) denova urge inkontinans ve 1 hastada (%3,3) sol bacak ağrısı izlendi. Ortalama izlem süresi 72,5±7,1 ay (44-88) olan hastaların izlem aylarına göre değişmekle birlikte %90-%73 oranında hiç idrar kaçırmadığı belirlendi. Ameliyat öncesi 12,4 (8-20) olan ICIQ-SF skor ortalama değeri 1,68 (0-5)' e, yine ameliyat öncesi sayı olarak 2,9 (1-8) olan ped kullanımı 0,42 (0-3)'ye indi. Sonuç: TOT uzun dönem sonuçları ile STİK tedavisinde etkili ve güvenilir bir tedavi yöntemidir. Ancak uzun dönem sonuçlarını bildiren ve diğer yöntemlerle karşılaştıran geniş poülasyonları içeren randomize prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.