بررسی چهار مدل مشارکت فعالیت بدنی اوقات فراغت در سالمندان ایران

پژوهش حاضر به دنبال بررسی عوامل مختلف دخیل در مشارکت فعالیت بدنی اوقات فراغت افراد بالای 60 سال ایرانی بود. برای دستیابی به این هدف، چهار مدل مشارکت در فعالیت بدنی هوبارد و منل مورد تحلیل قرار گرفتند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای 600 نفر در تحقیق شرکت داشتند. در نهایت 552 نفر از سال...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Muṭāliʻāt-i ravānʹshināsī-i varzishī 2020-11, Vol.9 (33), p.37-64
Hauptverfasser: علیرضا فارسی, زهرا فتحی رضائی, سید حجت زمانی, کوثر عباسپور
Format: Artikel
Sprache:per
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:پژوهش حاضر به دنبال بررسی عوامل مختلف دخیل در مشارکت فعالیت بدنی اوقات فراغت افراد بالای 60 سال ایرانی بود. برای دستیابی به این هدف، چهار مدل مشارکت در فعالیت بدنی هوبارد و منل مورد تحلیل قرار گرفتند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای 600 نفر در تحقیق شرکت داشتند. در نهایت 552 نفر از سالمندان به چهار پرسش­نامۀ موانع، راهبردهای انتقال، انگیزش و میزان فعالیت بدنی سالمندان به طور کامل پاسخ دادند. برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ها بین سالمندان نُه استان کشور توزیع شد. از روش تحلیل مسیر برای یافتن رابطه بین متغیرها و همچنین یافتن مدل مناسب در جامعه سالمندان ایرانی استفاده شد. سه پرسش‌نامۀ موانع، راهبردهای انتقال، مشارکت دارای پایایی آلفای کرونباخ به ترتیب 73/0، 93/0 و 93/0 بودند. تحلیل مسیر مدل‌ها در جامعة ایران نشان داد مدل اول (مدل مستقل) و سوم (مدل کاهش اثرات موانع) برای جامعه ایران مناسب هستند. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان اذعان کرد موانع به طور مستقیم باعث کاهش مشارکت می‌شود. بعد از عامل موانع، عامل انگیزش می‌تواند باعث افزایش مشارکت سالمندان شود
ISSN:2345-2978
2538-1504
DOI:10.22089/spsyj.2020.7306.1780