اثر سطوح مختلف فیبر خام و چربی جیره بر عملکرد جوجه‌های گوشتی جوان با استفاده از مدل رویه‌ی پاسخ

این مطالعه به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف تفاله­ی چغندر قند (صفر، 75/1 و 5/3 درصد)، پیه گاو (صفر، 5/0 و 1 درصد) و روغن سویا (صفر، 5/0 و 1 درصد) بر عملکرد جوجه­های گوشتی جوان با استفاده از طرح مرکب مرکزی و مدل رویه­ی پاسخ (RSM) در دو دوره­ی سنی 7-1 و 14-7 روزگی انجام شد. تعداد 420 قطعه جوجه­ی گوشتی یک‌روزه سویه­ی راس 308، به­طور تصادفی به 60 قفس متابولیکی (در هر قفس 7 قطعه جوجه) اختصاص داده شد. نتایج مدل­های رویه­ی پاسخ نشان داد که در سن 7 روزگی فقط اثر خطی و در سن 14 روزگی هر سه اثر خطی، توان دوم و اثرات متقابل فاکتورهای تحت بررسی برای دو صفت میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تأثیر معنی‌داری داشتند. بیشترین افزایش وزن روزانه­ی جوجه‌ها در دوره­ی سنی 7-1 روزگی با تغذیه­ی 15/0 درصد تفاله­ی چغندر قند، صفر درصد پیه گاو و صفر درصد روغن سویا و کم­ترین ضریب تبدیل غذایی با تغذیه­ی 07/0 درصد تفاله­ی چغندر قند، صفر درصد پیه گاو و 28/0 درصد روغن سویا به دست آمد. در دوره­ی سنی 14-7 روزگی بیشترین افزایش وزن روزانه و کم­ترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به جیره­ی ­غذایی حاوی 3/0 درصد تفاله­ی چغندر قند، صفر درصد پیه و 5/0 درصد روغن سویا بود. نتایج آزمایش نشان داد که طرح مرکب مرکزی و مدل رویه­ی پاسخ، کارآیی لازم برای توصیف روابط میان سطوح مختلف تفاله­ی چغندر قند، پیه گاوی و روغن سویا و توانایی پیش بینی نقطه­ی بهینه­ی سطح هر ماده­ی خوراکی به منظور رسیدن به بهترین عملکرد را دارد.