بررسی روش ارزیابی تعیین سطح تماس سیالات با استفاده از ترمودینامیک تعادل فازی و برگشت‌ناپذیر در ستون هیدروکربوری محیط‌های متخلخل؛ مطالعه موردی در یکی از مخازن اشباع شکاف‌دار جنوب غربی ایران

تعیین سطح تماس سیالات یکی از چالش‌های برنامه‌ریزی توسعه میدان و مدیریت مخزن است. از دیدگاه ترمودینامیکی سطح تماس گاز- نفت عمقی است که بیشترین تغییرات ترکیب سیال وجود دارد، به‌طوری‌که در آن عمق یک ناپیوستگی به‌علت تغییر فاز آنی در سطح تماس رخ می‌دهد. این تغییر فاز آنی به ‌واسطه نیروهای گرانشی، شیمیایی و حرارتی می‌تواند باشد. در این پژوهش، سه نمونه نفت خام از مخزن نفتی آسماری در یکی از میادین که از نوع شکاف‌دار است، مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمونه‌های هر سه چاه دارای عمق مبنا و در شرایط بالای نقطة حباب ناحیه نفتی اخذ شده‌اند. این پژوهش به‌صورت کاربردی به ترکیب خواص سیال و شبیه‌سازی گرادیان ترکیبی برای کاهش ریسک پیش‌بینی سطح تماس سیالات بدون نیاز به چاه جدید یا چاه پایلوت پرداخته است. در هر سه نمونه سطح تماس گاز– نفت به‌صورت واضح به‌دست آمده، به‌طوری‌که در بهترین مدل‌های ترمودینامیکی عمق سطح تماس گاز- نفت محاسبه شده به‌ترتیب 1، 13، 75 و ft 73 با عمق سطح تماس گاز– نفت به‌روش لایه آزمایی سازند اختلاف دارند. در نهایت، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که روش‌های ترمودینامیکی قابل اعتماد و مقرون به‌صرفه برای کاهش عدم اطمینان برای تخمین یا تعیین سطح تماس سیالات و کاهش ریسک پروژه‌های توسعه میدان هستند. در نتیجه، این ‌روش برای هر زمان که اطلاعات خواص سیال معتبر از مخازن اشباع همگن و شکاف‌دار در دسترس باشد، توصیه می‌شود.