روش رادیوایزوتوپی اندازه گیری سن آب زیرزمینی با استفاده از غنی سازی تریتیوم

برداشت بی ‏رویه از سفره ‏های آب زیرزمینی می ‏تواند سبب مشکلاتی از قبیل پیشروی آب شور و نشست زمین شود. این شرایط لزوم مدیریت بهینه برداشت از سفره‌ها را ایجاب می‏ کند که نیازمند شناخت هیدرودینامیک آبخوان بوده و در این زمینه سن‌سنجی رادیوایزوتوپی یکی از روش ‏های مفید است. این مقاله روشی کاربردی جهت تعیین سن آب زیرزمینی با استفاده از رادیوایزوتوپ تریتیوم ارائه می ‏دهد. سن‌سنجی تریتیوم در آب زیرزمینی شامل نمونه برداری، تقطیر اولیه، غنی‏سازی، تقطیر ثانویه، سنجش پرتوزایی ناشی از تریتیوم، محاسبه پارامترهای دستگاهی و سن نمونه ‏ها است. روش غنی‏سازی الکترولیتی و سنجش پرتوزایی توسط LSC که در این مقاله معرفی شده، اندازه‏ گیری مقادیر تریتیوم زیر TU 1 را ممکن می‌سازد که به معنای سنجش سن آب تا 50 سال است و می‏تواند مشکل افت غلظت تریتیوم در اتمسفر را تا حدودی رفع نماید. نتایج مطالعه‌ای که با این روش در بهار سال 1390 و با امکانات داخل کشور انجام گرفت، نشان داد که سن نمونه‏ ها در دو گروه بین 5 تا 10 سال و نیز مخلوطی از تغذیه جدید و تغذیه قبل از سال 1952 قرار می‌گیرد. بر این اساس بخش‌های جوان آبخوان سریع‌تر تحت تأثیر تغییرات کمی و کیفی اقلیمی و انسانی قرار می‌گیرد. در مقابل محدوده‌هایی که ذخائر آب قدیمی دارد، کمتر از این تغییرات اثر پذیرفته و از درجه اطمینان بالاتری برخوردار است و در بهره‏ برداری از آن باید حجم تجدیدشونده در نظر گرفته شود که برای دستیابی به این هدف اعمال سیاست‏ های محدودکننده برداشت در برنامه‌های مدیریت آبخوان ضروری به نظر می‏ رسد.