Endokron restorasyonlar

Endodontik tedavi görmüş ve kuron harabiyeti fazla olan dişlerin restorasyonunda uygulanacak tedavi ile ilgili bir fikir birliğine hala varılamamıştır. Geleneksel yöntemde bu dişlerin tedavisi kanal içi post üzerine uygulanan tam kuron restorasyonları ile yapılmaktadır. Fakat bu tedavi esnasında sağlam dokuların da kaldırılması sebebiyle geriye kalan diş dokusunun biyomekanik özellikleri değişmekte ve güçsüzleşmektedir. Adeziv sistemlerin gelişmesine parelel olarak bu vakalarda yeni tedavi alternatifleri uygulanmaktadır. Endokuron restorasyonlar aşırı madde kaybına sahip endodontik tedavi görmüş dişlerin tedavisinde, post-kuron restorasyonlara alternatif olarak kullanılan yeni bir tedavi seçeneğidir. Endokuron restorasyonlar tek parça olarak üretilmektedir. Bu restorasyonlar pulpa odasından ve kavite duvarlarından destek aldığı için makromekanik tutuculuk sağlarken, adeziv sistem ile simante edilmesi sayesinde mikromekanik tutuculuk da elde edilmektedir. Endokuron restorasyonların uygulamasının basit, seans sayılarının az, preparasyon sırasında sağlam diş dokusunun daha az kaldırılması, kısa kanallı, kalsifiye, tıkalı ve kökleri eğri olan dişlerde uygulanabilmesi, kökte perforasyon ve kırık oluşturma riskinin bulunmaması ve oklüzal mesafenin az olduğu hastalarda uygulanabilmesi gibi pek çok avantajı bulunmaktadır. Endokuron restorasyonlar ile yapılmış literatürde az sayıda çalışma mevcuttur. Bu derlemenin amacı yakın bir geçmişten itibaren kullanılan endokuron restorasyonların tarihçesini, sınıflamasını, avantajlarını ayrıntılı bir biçimde inceleyerek konuyla ilgili yapılan in vivo ve in vitro çalışmaları değerlendirmektedir. Anahtar kelimeler: Endokuron; endodontik tedavili diş; aşırı madde kaybı; adeziv restorasyon