برآورد فراسنجه های ژنتیکی و روند ژنتیکی صفت چندقلوزایی در گله تحت انتخاب گوسفند افشاری

در این تحقیق از اطلاعات ثبت شده تعداد بره متولد شده به ازای هر زایش گوسفند نژاد افشاری به عنوان صفت چندقلوزایی که شامل اطلاعات زایش 1882 رأس میش و اطلاعات تولد 3351 رأس بره بود و در سال­های 1379 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه زنجان جمع­آوری شده بود، استفاده شد. داده­ها با استفاده از مدل آستانه­ای و نرم­افزار ASReml در شش مدل مختلف تجزیه و تحلیل شدند. آثار ثابت سال و فصل زایش، سن میش، تعداد شکم زایش و گروه ژنتیکی (در پنج سطح شامل افشاری خالص، 50 درصد افشاری (F1)، 75 درصد افشاری (B1)، 5/87 درصد افشاری (B2) و 75/93 درصد افشاری (B3)) معنی‌­دار بودند (05/0>P). وراثت­پذیری و تکرار­پذیری صفت چندقلوزایی در این گله به ترتیب 08/0 و 17/0 برآورد شد. روند ژنتیکی صفت چندقلوزایی در این گله، در دو بازه زمانی از سال­های 1379 تا 1385 (قبل از انتقال ژن، 004/0 رأس، 05/0P) برآورد شد. روند فنوتیپی این صفت در بازه اول غیرمعنی­دار (37/1 رأس) و در بازه دوم معنی­دار (69/1 رأس) برآورد شد (05/0>P). نتایج نشان داد انتقال ژن FecB و تثبیت آن سبب افزایش چندقلوزایی شده و به دلیل سودآوری بیشتر با استقبال پرورش­دهندگان گوسفند مواجه شد. بنابراین برآورد فراسنجه­های ژنتیکی و روند ژنتیکی صفت چند‌قلوزایی در این گله می­تواند در تدوین راهبرد پایدار اصلاح­ نژادی مؤثر باشد.