A poesía será monógama e monosexual até que se demostre o contrario

Este artigo convida á reflexión arredor dos discursos constituíntes do canon e o imaxinario lector, cuxa influencia semella condicionar o proceso de lectura negando sexualidades non-normativas e reforzando un pensamento hexemónico asentado en valores tales como a heterosexualidade, a monogamia e a monosexualidade. Nun xénero como o poético, necesitado dun lectorado activo, a interpretación dos textos desde o punto de vista da sexualidade ofrece datos aos que cómpre atender sobre os mecanismos que operan e condicionan de maneira inconsciente o acto de lectura. Embora Barthes anunciara a morte da autoría, descóbrense pegadas biográficas pendentes de análise co obxectivo de visibilizar a pluralidade e diversidade propias da palabra poética.