اثر استعمال خارجی گلایسین بتائین بر تخفیف اثرات تنش شوری در مرحلۀ جوانه زنی و رشد اولیۀ گیاهچۀ ذرت (Zea mays L.)

به منظور بررسی اثر تیمار بذور با گلایسین­ بتائین بر تخفیف اثرات تنش شوری در مرحله جوانه­ زنی و رشد اولیۀ گیاهچه ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. ابتدا بذور در محلول­ های تهیه شده گلایسین­ بتائین در 5 سطح (صفر، 2، 4، 8 و 16 میلی­مولار) خیسانده شده و پس از گذشت 24 ساعت در پتریدیش قرار داده شدند. سپس برای اعمال تنش شوری از محلول­های نمک کلرید­سدیم در سطوح صفر، 5، 10، 15 و 20 دسی­ زیمنس بر متر استفاده شد. نتایج نشان داد کلیه پارامتر­های مورد ارزیابی به شوری واکنش منفی معنی­ داری نشان دادند. اما تیمار بذور با گلایسین­ بتائین موجب افزایش معنی­ داری در پارامتر­های درصد جوانه­ زنی و طول و وزن تر ریشه­ چه و ساقه­ چه گردید. این آزمایش نشان داد که تیمار بذور با گلایسین­ بتائین، اثر مثبتی در تخفیف اثرات تنش شوری داشت و کاربرد گلایسین­ بتائین تا سطح شوری 10 دسی­ زیمنس بر متر نسبت به تیمار عدم کاربرد آن برتری یافت. مقایسات میانگین نشان داد که غلظت 4 میلی­ مولار گلایسین ­بتائین، مطلوب­ترین وضعیت را در مقابله با تنش شوری در مرحلۀ جوانه ­زنی ایجاد کرده و در بالاترین سطح آماری قرار گرفت. لازم به ذکر است که گلایسین ­بتائین در غلظت بالا (16 میلی ­مولار) اثر منفی بر خصوصیات جوانه­ زنی داشت.