سنتز نانوذرات نقره کلوئیدی پایدار با خاصیت ضدباکتریایی با استفاده از عصارۀ گیاه سرخدار (Taxus baccata L.)

مقدمه: مقاومت باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌ها، اهمیت توسعۀ عوامل ضدباکتریایی جدید را افزایش داده است. نانوذرات نقره می‌توانند به‌عنوان یکی از عوامل ضدباکتریایی مهم مطرح باشند. با توجه به نگرانی‌های زیست‌محیطی دربارۀ گسترش کاربرد نانوذرات نقره، استفاده از روش‌های سبز برای سنتز این نانوذرات، ضمن کاهش نگرانی‌ها می‌تواند به تکامل نانوذراتی با خصوصیات برتر نیز منجر شود. مواد و روش‌ها: عصارۀ اتانلی برگ گیاه سرخدار تهیه شد و در غلظت‌های مختلف برای احیای نیترات نقره و سنتز نانوذرات نقره استفاده شد. نانوذرات حاصل با روش‌های مختلف شامل طیف‌سنجی مرئی- ماوراء بنفش، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، سنجش پراکندگی دینامیکی نور و پتانسیل زتا مشخصه‌یابی شدند. درنهایت خصوصیات ضدباکتریایی نانوذرات با روش‌های انتشار دیسک و کمینه‌غلظت بازدارندگی بررسی شد. نتایج: عصارۀ گیاه سرخدار قابلیت بالایی در سنتز نانوذرات نقره پایدار و با کیفیت بالا با اندازۀ کمتر از 50 نانومتر داشتند. نانوذرات بر روی هر سه سویۀ باکتری بررسی‌شده شامل Escherichia coli، Staphylococcus aureus و Streptococcus pyogenes، اثر ضدباکتریایی قابلِ‌توجهی نشان دادند. کمینه‌غلظت بازدارندگی برای باکتری S. pyogenes در غلظت 50 میکروگرم در میلی‌لیتر و برای باکتری‌های E. coliو S. aureus در غلظت 25 میکروگرم در میلی‌لیتر حاصل شد. بحث و نتیجه‌گیری: استفاده از ترکیبات زیستی به‌ویژه عصاره‌های گیاهی به جای استفاده از مواد شیمیایی سمی و خطرناک برای سنتز نانوذرات نقره می‌تواند راهکاری برای کاهش نگرانی‌های زیست‌محیطی این نانوذرات باشد. با توجه به خصوصیات ضدباکتریایی قابلِ‌توجه نانوذرات سنتزشده با این روش، می‌توان از آن‌ها برای کاربردهای مختلف پزشکی، دارویی، غذایی و صنعتی استفاده کرد.