ساخت نانو بیوکامپوزیت TiO2Al2O3HAتوسط روش زینترینگ و بررسی زیست فعالی آن در محلول SBF برای کاربردهای ارتوپدی
در این مطالعه، دو نانوبیومادهی مرکب پایه سرامیکی از جنس هیدروکسی آپاتایت (HA)، Al2O3 و TiO2 با خواص زیستسازگاری و مکانیکی قابل توجه و قابلیّت تشکیل آپاتایت بر روی سطح، با روش فشردن سرد و تفجوشی ساخته شد. استحکام فشاری نمونههای تولیدی ارزیابی شد. نتایج حاصل از آزمون تعیین استحکام، افزایش استحکام فشار...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Nashrīyyah-i muhandisī-i mitālurzhī va mavād (Online) 2015-02, Vol.26 (1), p.69-84 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | per |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | در این مطالعه، دو نانوبیومادهی مرکب پایه سرامیکی از جنس هیدروکسی آپاتایت (HA)، Al2O3 و TiO2 با خواص زیستسازگاری و مکانیکی قابل توجه و قابلیّت تشکیل آپاتایت بر روی سطح، با روش فشردن سرد و تفجوشی ساخته شد. استحکام فشاری نمونههای تولیدی ارزیابی شد. نتایج حاصل از آزمون تعیین استحکام، افزایش استحکام فشاری نمونهی A )حاوی 50 درصد وزنی ذرات تیتانیا، 30 درصد وزنی هیدروکسی آپاتایت و 20 درصد وزنی آلومینا) را نسبت به نمونهی B (حاوی 50 درصد وزنی ذرات هیدروکسی آپاتایت، 30 درصد وزنی ذرات تیتانیا و 20 درصد وزنی آلومینا) نشان دادند. افزون بر این، از نتایج آزمون تعیین تخلخل نتیجه شد که نمونهی A دارای تخلخل کمتری نسبت به نمونهی B میباشد. برای بررسی زیستفعّالی، نمونهها بهمدّت زمان 7 روز در محلول شبیهسازی شدهی بدن (SBF) غوطهور شدند. نتایج حاصل از این آزمون نشان دادند که نمونهی B توانایی بیشتری را برای تشکیل ترکیبات نوع کلسیم فسفات بر روی سطح نسبت به نمونهی A دارد. همچنین، آزمونهای آزمایشگاهی برون تنی و تعیین سمیّت سلولی (MTT)، چسبیدن و پهنشدگی سلولهای MG-67(استئوبلاست) را بر روی سطح نمونهها نشان دادند. از نتایج این آزمونها، افزایش رشد و تکثیر سلولها بر روی نمونهی B نسبت به نمونهی Aنتیجه شد. در نهایت، آزمون پراش پرتوی ایکس (XRD)، بررسیهای میکروسکُپ الکترونی روبشی (SEM)، آزمون تعیین عنصر (ENERGY DISPERSIVE X-RAY ANALYSIS (EDX) و آزمون طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، بهترتیب برای شناسایی فازها، مطالعهی ریزساختار، تعیین درصد عناصر و شناسایی پیوندهای تشکیل شده در نمونهها انجام شدند. افزون بر این، برای جلوگیری از ایجاد ریزترک و تشکیل فازهای ثانویه، عملیّات تفجوشی نمونهها در دمای °C 1000 انجام شد. نتایج آزمایشها نشان دادند که هر دو نانوبیومادهی مرکب، با توجه به خواص متفاوتی که دارند، میتوانند برای کاربرد بهعنوان مادهی کاشتنی در دندانپزشکی و اُرتوپدی استفاده شوند. |
---|---|
ISSN: | 2008-7462 2423-5881 |
DOI: | 10.22067/ma.v26i1.26166 |