اثر تمرینات پلیومتریک و تراباند بر حس عمقی و قدرت مچ پای بازیکنان فوتبال نوجوان

هدف: حس عمقی و قدرت مفصل مچ پا نقش مهمی در پایداری این مفصل ایفا می­ کند. پیشگیری از آسیب­ های مچ پا در فوتبال نیازمند اطلاعات صحیح حس عمقی و قدرت کافی عضلات مفصل مچ پا است. از این رو هدف این پژوهش مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات پلیومتریک و تراباند بر حس عمقی و قدرت مچ پای فوتبالیست های نوجوان بود. روش­ بررسی: از میان نوجوانان فوتبالیست شهر اصفهان، 30 نفر به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی وارد دو گروه 15 نفری پلیومتریک (سن 2/64±12/87 سال، قد14/15±151/80 سانتی­متر، وزن 12/16±46/50 کیلوگرم) و تراباند (سن 0/91±13/40 سال، قد 6/67±151/20 سانتی­متر، وزن 8/87±41/35 کیلوگرم) شدند. دو گروه به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هرجلسه به مدت 45 دقیقه به انجام تمرینات پرداختند. آزمون بازسازی زاویه 15 درجه به منظور ارزیابی حس ­عمقی اینورژن و اورژن، و آزمون قدرت عضلات پلانتار و دورسی فلکسور مچ پا قبل و بعد از برنامه تمرینی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل آنالیز واریانس برای اندازه­های تکراری در سطح معناداری (0/05≥p) استفاده شد. یافته­ ها: نتایج تغییرات درون­ گروهی در گروه پلیومتریک، کاهش معنادار خطای بازسازی (0/05≥p) و افزایش قدرت دورسی و پلانتارفلکشن مچ پا (0/05≥p) را در آزمودنی ­ها نشان داد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات تراباند باعث کاهش معنادار خطای بازسازی (0/05≥p) و افزایش قدرت مچ پا (0/05≥p) می شود. با این حال بین دو گروه تمرینی (پلیومتریک و تراباند) در متغیر­های حس عمقی و قدرت مچ پا تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05≥p). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر هر دو نوع تمرین پلیومتریک و تراباند سبب بهبود حس عمقی و قدرت عضلات مچ پا می ­شود و بین تاثیر دو نوع تمرین اختلافی وجود ندارد. بنابراین مربیان و درمانگران برای افزایش قدرت و بهبود حس عمقی مچ پا می­توانند از تمرینات پلیومتریک و تراباند استفاده کنند.