مقایسه تاثیر دو روش درمانی سولفات منیزیم در بهبود پرهاکلامپسی

مقدمه : در مطالعات محدودی که در مورد کاهش مدت تجویز سولفات منیزیم انجام شده اند ب ه این نتیجه رسـیدهانـد که دریافت کوتاه مدت سولفات منیزیم در پیشگیری از تشنج در بیماران پره اکلامپسی به اندازه تجویز طولانی مـدت آن موثر ا ست . این مطالعه با هـدف بررسـی مقایسـهای تـاثیر دو روش درمـانی بـا سـولفات منیـزیم در بهبـود پـره اکلامپسی انجام شد. روش کار : ا ین مطالعه کارآزمایی بالینی روی ۱۴۸ خانم حامله مبتلا به پره اکلامپسی که کاندیدای دریافت سـولفات منیزیم بودند، طی سالهای ۱۳۸۳- ۸۴ در بیمارستان مهدیه وابسته به دانشگاه علـوم پزشـکی شـهید بهشـتی تهـران انجام شد . واحدهای پژوهش پس از زایمان به دو گروه تقسیم شدند . گروه اول تحت درمـان بـا سـولفات منیـزیم بـه مدت ۲۴ ساعت قرار گرفتند و در گروه دوم براساس زمان بهبودی علایم بالینی، سولفات منیـزیم طـی ۶ - ۱۲ سـاعت قطع شد . اطلاعات مورد نیاز با مصاحبه، تکمیل پرسش نامه مشخصات فردی و مراقبت دقیق بیماران جمع آوری شـد . دادهها با روشهای آماری توصیفی و آزمون نی تست بهکمک نرمافزار SPSS ( نسخه ۱۰ ) تحلیل شد. یافته ها : از نظر سن، فشارخون، دفع ادراری پروتئین، ملیت ( ایرانی و افغانی ) ، تعـداد حـاملگی در دو گـروه اخـتلاف معنی دار وجود نداشت . هیچکدام از بیماران دو گروه تشنج نکردند. نتیجه گیری : با توجه به محدود بودن مطالعات در این زمینه، با توصیه به بررسی بیشتر میتوان نتیجه گیری کرد کـه تجـویز کوتاه مدت سولفات منیزیم علاوه بر ایمن و مقرون به صرفه بودن به اندازه تجویز طولانی مدت این دارو موثر باشد