مقایسه اثر بخشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و تصویرسازی ارتباطی هندریکس بر الگوهای‌ارتباطی خانواده و رضایت جنسی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز

هدف اولیه روان درمانگران زوج درمانی، تشخیص جنبه‌های متعدد تجارب زوجین در رابطه زناشویی برای درک اینکه چگونه درگیری‌ها ایجاد می‌شوند و چگونه بر اختلال روابط زوجین تاثیر می گذارند. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر بخشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و تصویرسازی ارتباطی هندریکس بر الگوهای‌ارتباطی خانواده، رضایت جنسی، در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل است. حجم نمونه 75 زن بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 25 نفر به گروه آزمایشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و 25 نفر به گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی هندریکس و 25 نفر به گروه کنترل به صورت واگذاری تصادفی تخصیص یافتند. ابزارهای پژوهشی مورد استفاده الگوهای‌ارتباطی خانواده کریستن و سالاوی، رضایت جنسی میستون و ترامپنل بود. گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی هندریکس نه جلسه آموزش 90 دقیقه‌ای و همچنین گروه آزمایش آموزشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی، نه جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس‌آزمون بر الگوهای‌ارتباطی خانواده تأثیر قابل توجه‌ای داشته و منجر به افزایش معنادار الگوهای‌ارتباطی خانواده شدند. براساس یافته‌ها می‌توان گفت هر یک از این رویکردها ازجمله مداخلات مؤثر و موفق در حیطه زوج‌درمانی هستند.