بررسی اثرات مواجهه‌ی پیش از تولد با نانوذرات نقره بر تکامل برخی اندام‌های داخلی موش: هیستومورفومتری کبد زاده‌ها

مقدمه: با توجه به کاربرد گسترده‌ی نانوذرات نقره در حوزه‌های مختلف زیستی و افزایش مواجهه با آن‌ها، هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تزریق زیر جلدی این نانوذرات در طی دوران بارداری بر تکامل برخی اندام‌های داخلی و هیستومورفومتری کبد زاده‌های موش بود. روش‌ها: 15 سر موش ماده‌ی باردار نژاد NMRI در 3 گروه‌، هر 3 روز یک بار تا زمان زایمان، به صورت زیر جلدی نانوذرات نقره را به ترتیب در مقادیر صفر (شاهد)، 2/0 و 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت نمودند. پس از آسان‌کشی، احشای داخلی پنج زاده‌ی نر و پنج زاده‌ی ماده‌ی 28 روزه از هر گروه، استخراج و توزین شد. همچنین، از کبد مقاطع بافتی به ‌منظور بررسی هیستومورفومتری تهیه و با توجه به تیمار و جنسیت واکاوی گردید. یافته‌ها: در مطالعه‌ی حاضر، وزن بدن زاده‌ها اختلاف معنی‌داری نشان نداد (05/0 < P). وزن نسبی طحال در گروه 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم نانوذره نسبت به گروه شاهد کمتر بود (01/0 > P). هر چند وزن نسبی کبد در بین تیمارها اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0 < P)، اما تأثیر نانوذرات نقره بر وزن کبد، تحت تأثیر جنسیت قرار گرفت (05/0 > P)؛ به ‌گونه‌ای که فقط در زاده‌های نر باعث افزایش وزن کبد (05/0 > P) شد. در گروه‌های تیمار شده با نانوذرات نقره بدون وابستگی به جنسیت، تعداد هپاتوسیت‌ها کمتر و اندازه‌ی آن‌ها بزرگ‌تر از گروه شاهد بود (01/0 > P). نتیجه‌گیری: هر چند مواجهه‌ی موش‌های باردار با نانوذرات نقره بر رشد زاده‌های آن‌ها اثری نداشت، اما باعث افزایش وزن نسبی کبد و تغییرات ساختاری کبد شد.