مقایسهی دو روش ارزیابی بر یادگیری درس دارودرمانی و رضایت دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز در سال 1393
برای بررسی تحقق هدفهای هر نظام آموزشی از روشهای مختلف استفاده میشود. روش مرسوم استفاده از چند کوییز کلاسی و آزمون میان ترم است. نوع دیگری از ارزشیابی، انجام پیش آزمون و پس آزمون در ابتدا و انتهای جلسات است. هدف از این پژوهش، مقایسه دو روش برگزاری پیش_پس آزمون و کوییز بر یادگیری درس دارو درمانی، ر...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | x202B;‬‭Tusiʻah-i āmūzish-i Jundī/shāpūr (‏Online) 2019-05, Vol.10 (1), p.41-48 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | per |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | برای بررسی تحقق هدفهای هر نظام آموزشی از روشهای مختلف استفاده میشود. روش مرسوم استفاده از چند کوییز کلاسی و آزمون میان ترم است. نوع دیگری از ارزشیابی، انجام پیش آزمون و پس آزمون در ابتدا و انتهای جلسات است. هدف از این پژوهش، مقایسه دو روش برگزاری پیش_پس آزمون و کوییز بر یادگیری درس دارو درمانی، رضایت سنجی و بررسی اثرات جانبی آن (مانند استرس، تمرکز و ...) در دانشجویان داروساز و مقایسه با روش مرسوم میباشد. جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی تمامی دانشجویان ورودی 89 داروسازی این دانشکده(جمعاً به تعداد 40 نفر ) هستند. در این مطالعه دو ترم متوالی از دو نوع ارزشیابی تکوینی متفاوت (یک ترم پیش و پس آزمون و ترم بعدی کوییز و میان ترم) استفاده شد و نمرات پایان ترم و نظرات دانشجویان با استفاده از پرسشنامه مقایسه گردید. در مقایسه میانگین نمرات نهایی دانشجویان در گروه پیش و پس آزمون (80/13 ± 87/1 ) و گروه کوییز و میان ترم (55/12±25/2 ) نمرات گروه اول به صورت معنی داری بیشتر بود. همچنین نتایج حاصل از رضایتمندی دانشجویان نشان داد 51/65% از روش پیش_پس آزمون به نسبت کوییز و میان ترم رضایت دارند. از روش پیش و پس آزمون میتوان به عنوان یک آزمون تکوینی مناسب استفاده نمود و این روش اثربخشی بیشتری از روش متداول کوییز و میان ترم بر یادگیری دانشجویان دارد. همچنین این روش موجب رضایت بیشتری در دانشجویان میشود و اثرات منفی مانند استرس و کاهش تمرکز در کلاس را ندارد. |
---|---|
ISSN: | 2251-6506 2345-2757 |
DOI: | 10.22118/edc.2019.82047 |