ثبت تغییرات الکتروفیزیولوژیک و عملکرد حسی توسط کاندویت حاوی سلول‌های بنیادی، نانو ذرات طلا و فاکتور نوروتروفیک، پس از ترمیم آسیب عصب سیاتیک

مقاله پژوهشیمقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی کارآیی داربست الکتروریسی شده از جنس پلی‌لاکتیک گلیکولیک اسید همراه با پوشش لامینین که به صورت کاندویت جهت هدایت مسیر رشد آکسون‌ها درآمده‌اند، می‌باشد.روش‌ها: در این مطالعه از 48 سر رت‌های نر بالغ Wistar استفاده شد. این رت‌ها به 6 گروه شامل یک گروه شاهد سالم و پنج گروه دیگر علاوه بر آسیب 10 میلی‌متری عصب سیاتیک ایجاد شده، موارد درمانی مختلف انجام شد که شامل: گروه کاندویت پلی‌لاکتیک کوگلایکولیک اسید پوشش داده شده با لامینین و پرشده با محیط کشت، گروه کاندویت‌‌های پوشش داده شده با لامینین که حاوی سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی رت بودند، گروه کاندویت‌های پوشش داده شده با لامینین که حاوی نانوذرات طلا و فاکتور (Brain Derived Neurotrophic Factor) BDNF انکپسوله شده در کیتوزان بودند، گروه کاندویت‌های پوشش داده شده با لامینین که حاوی نانوذرات طلا و BDNF انکپسوله شده در کیتوزان که حاوی سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی رت بودند. در گروه ششم، این سلول‌ها به صورت سوسپانسیون شده در هیدروژل آلژینات وارد کاندویت مذکور شدند. 12 هفته پس از پیوند این کاندویت‌ها به نقص 10 میلی‌متری عصب سیاتیک رت، میزان ترمیم عصب به وسیله‌ی کاندویت‌های مختلف توسط تست‌های رفتاری و آزمون الکتروفیزیولوژی اندازه‌گیری و بررسی شد.یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل آزمایش حسی سه ماه بعد از پیوند در همه‌ی حیوانات نشان داد که عملکرد حسی در پای آن‌ها، بدون در نظر گرفتن گروه‌های مورد آزمایش، تقریباً به طور کامل بازگشته است. همچنین، درجات مختلفی از افزایش دامنه در ترکیب پتانسیل عمل عضله در همه‌ی گروه‌ها مشاهده شد. با این حال، افزایش آن‌ها به طور قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود. در حالی که تأخیر در انتقال پیام در گروه‌های حاوی نانوذرات همراه با سلول‌های سوسپانسیون شده در هیدروژل آلژینات اختلاف معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان نداد.نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که جهت ارزیابی میزان ترمیم آسیب اعصاب محیطی از طریق مهندسی بافت، آزمایش‌های الکتروفیزیولوژی و حسی می‌توانند روش‌های مؤثری باشند.