ارتباط بین انجام عمل عقیمی لوله ای و خطر انجام هیسترکتومی

مقدمه: عمل عقیمی لوله ای یک روش دائمی جلوگیری از بارداری و پرطرفدارترین روش ضد بارداری در ایالات متحده می باشد، اما این روش می تواند با عوارضی نظیر افزایش بروز هیسترکتومی همراه باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین انجام عمل عقیمی لوله ای و هیسترکتومی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1387 بر روی 206 زن بستری شده در بخش جراحی زنان بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. گروه مورد شامل زنانی که تحت عمل جراحی هیسترکتومی شکمی و گروه شاهد زنانی که به دلیل افتادگی مثانه و رکتوم و پارگی پرینه تحت عمل جراحی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از پرونده بیماران استخراج شد و داده های گردآوری شده توسط نرم افزار STATA (نسخه 8) و با استفاده از آنالیز یک متغیره و چند متغیره لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه عواملی نظیر سن سابقه سقط و انجام عمل عقیمی لوله ای، پس از کنترل سایر عوامل به طور معنی داری باعث افزایش خطر هیسترکتومی بعدی شد. منوپوز هیچگونه ارتباط معنی داری با خطر هیسترکتومی بعدی نداشت. در گروه مورد 68% از افراد به دلیل خونریزی های غیر طبیعی رحمی، 6/9% به دلیل میوم و4/22% به دلیل آدنومیوز (تهاجم آندومتر به میومتر)، آندومتریوز (وجود غدد آندومتریال و استرومای رحم در بیرون از آندومتر و عضله رحم) و درد مزمن لگنی تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته بودند. در هر دو گروه، بستن لوله های رحمی و استفاده از قرص های ضد بارداری شایع ترین روش های جلوگیری از بارداری بودند. میانگین سنی افراد در زمان انجام بستن لوله های رحمی در گروه مورد 8/5±3/36 سال و در گروه شاهد 5/5±6/34 سال بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (057/0=p). در این مطالعه هیچگونه ارتباط معنی داری بین وجود یا عدم وجود منوپوز با افزایش خطر هیسترکتومی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بین انجام عقیمی لوله ای و افزایش خطر بعدی انجام هیسترکتومی ارتباط معنی داری وجود دارد. سابقه سقط نیز به عنوان عامل خطر جهت هیسترکتومی شناخته شد.