تأثیر تنش آبی واستفاده ازسطوح مختلف سوپرجاذب اکوازورب 3005 روی عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ذرت در روش آبیاری قطره‌ای

کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی به­و‌یژ‌ه در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود. کاربرد برخی مواد نظیر پلیمرهای سوپر جاذب در خاک باعث افزایش ماندگاری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب و آب شویی کودها می‌گردد. این مواد‌ اثرات تنش کم آبی بر گیاه را کاهش داده و منجر به افزایش عمل...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:ʻUlūm va muhandisī-i ābyārī 2023-11, Vol.46 (3), p.17-34
Hauptverfasser: محمدرضا رحمانی, صائب خوشنواز, سعید برومند نسب, احسان دریکوندی
Format: Artikel
Sprache:per
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی به­و‌یژ‌ه در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود. کاربرد برخی مواد نظیر پلیمرهای سوپر جاذب در خاک باعث افزایش ماندگاری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب و آب شویی کودها می‌گردد. این مواد‌ اثرات تنش کم آبی بر گیاه را کاهش داده و منجر به افزایش عملکرد در مناطق خشک و نیمه خشک می‌گردند. به‌منظور بررسی تأثیر سوپرجاذب در شرایط تنش آبی روی عملکرد، اجزای عملکرد و بعضی ویژگی­های فیزیولوزیکی ذرت، آزمایشی به‌صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در منطقه گتوند در استان خوزستان انجام شد. سه تیمار کاربرد  Aquasorb 3005(600،300،0 کیلوگرم در هکتار) به­ترتیب A1،A2 وA3  و چهار استراتژی آبیاری ( 50،75،100،125) درصد نیاز آبی به­ترتیب I1،I2، I3وI4 در سه تکرار برای دو فصل کشت (کشت تابستانه 1398 و کشت بهاره 1399) در نظر گرفته شد. برنامه‫ریزی آبیاری، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و پوشش تاج در مراحل مختلف فصول رشد اندازه‌گیری شد. نتایج این آزمایش  نشان داد که استفاده از Aquasorb 3005 عملکرد محصول را در سطح اطمینان یک درصد افزایش داد. علاوه بر این نتایج نشان دهنده تأثیر کاربرد سوپر جاذب و برنامه­ریزی آبیاری در بهبود بهره­وری آب است. بیشترین عملکرد دانه در کشت بهاره و تابستانه مربوط به تیمار I2A3 به‌تر‌تیب برابر 9055 و9255 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد در هر دو کشت مربوط به تیمار  I4A0 برابر 5977 کیلو گرم درهکتار در کشت بهاره و 6344 کیلوگرم در هکتار در کشت تابستانه بوده است.
ISSN:2588-5952
2588-5960
DOI:10.22055/jise.2022.39161.1999