پیش‌بینی سازگاری زناشویی براساس احساس تنهایی، اضطراب مرگ و معنای زندگی در زوجین شهر تهران

یکی از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های عملکرد مطلوب خانواده، سازگاری زناشویی است. عوامل مختلفی با سازگاری زناشویی مرتبط هستند؛ از جملۀ آن‌ها می‌توان به احساس تنهایی، اضطراب مرگ و معنای زندگی اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر نیز پیش‌بینی سازگاری زناشویی براساس احساس تنهایی، اضطراب مرگ و معنای زندگی می‌باشد. روش این مطالعه از نوع همبستگی و جامعۀ آماری این پژوهش، همۀ افراد متأهل ساکن در شهر تهران هستند. به این صورت که 231 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس برای تکمیل پرسش‌نامه‌ها در فضای مجازی به‌صورت آنلاین انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌ها عبارت بود از سازگاری زناشویی (MAT)، احساس تنهایی (UCLA)، اضطراب مرگ (DAS) و معنای زندگی (MLQ). داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که سازگاری زناشویی به‌ترتیب با احساس تنهایی رابطۀ منفی و معنادار و با معنای زندگی رابطۀ مثبت و معنادار دارد و با اضطراب مرگ ارتباط معناداری ندارد. همچنین متغیرهای احساس تنهایی و معنای زندگی سازگاری زناشویی را پیش‌بینی می‌کرد. به این ترتیب می‌توان نتیجه‌گیری کرد که احساس تنهایی و معنای زندگی نقش بسزایی در سازگاری زناشویی همسران دارند.