مقایسه تاثیر شش هفته تمرین تعادلی، تیپینگ و ترکیبی بر حس عمقی و عملکرد حرکتی مچ پای والیبالیست های پسر نوجوان با ناپایداری مزمن مچ پا

مقدمه و اهداف امروزه فواید تمرین تعادلی و استفاده از تیپینگ در پیشگیری و بهبود آسیب­های ورزشی خصوصأ در اسپرین و دررفتگی­های ناشی از عدم تعادل و نقص در حس عمقی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر شش هفته تمرین تعادلی، تیپینگ و ترکیبی بر حس عمقی و عملکرد حرکتی مچ پای والیبالیست­های پسر نوجوان با ناپایداری مزمن مچ پا بود. مواد و روش ­ها در مطالعه شبه­تجربی حاضر، 45 والیبالیست پسر نوجوان دارای ناپایداری مزمن مچ پا به صورت هدفمند شرکت کردند. از آزمون بالینی کشویی قدامی و پرسش­نامه ناپایداری عملکردی مچ پا (CAIT) به منظور تأیید ناپایداری مچ پا، از دستگاه آیزوکینتیک به منظور اندازه­گیری حس عمقی مفصل مچ پا و از آزمون عملکردی جهش تک­پا به شکل 8 انگلیسی (8) برای سنجش عملکرد حرکتی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس ANCOVA و آزمون تعقیبی سیداک استفاده شد (05/0P≤). یافته ­ها در همه گروه­ها،از پیش­آزمون به پس­آزمون برای اندازه­های حس عمقی 10 درجه دورسی­فلکشن، 20 درجه پلانتارفلکشن و عملکرد حرکتی اختلاف معنادار مشاهده شد (05/0P