بازیافت نقره از لجن آندی مس سرچشمه برای سنتز سبز نانوکامپوزیت نقره دار
از نانو کامپوزیتها و پلیمرهای طبیعی شامل نانو ذرات فلزی در درون شبکههای پلیمری ارگانیکی ترکیبات به دلیل دارا بودن خواص منحصر بفرد از جمله غیرسمی بودن و سازگاری با محیط زیست در پژوهش اخیر استفاده گردید. نقره موجود در این نانوکامپوزیت از لیچینگ لجن آندی نقرهدار به دست آمد. سیستمهای دارورسانی بر پا...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Muhandisī-i manābiʻ-i māʻdanī (Online) 2021-06, Vol.6 (2), p.123-138 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | per |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | از نانو کامپوزیتها و پلیمرهای طبیعی شامل نانو ذرات فلزی در درون شبکههای پلیمری ارگانیکی ترکیبات به دلیل دارا بودن خواص منحصر بفرد از جمله غیرسمی بودن و سازگاری با محیط زیست در پژوهش اخیر استفاده گردید. نقره موجود در این نانوکامپوزیت از لیچینگ لجن آندی نقرهدار به دست آمد. سیستمهای دارورسانی بر پایه این نانوکامپوزیتهای طبیعی باعث افزایش مدت زمان حضور دارو با انتقال هدفمند دارو در جریان خون و کاهش سمیت و اثرات جانبی میشود. هدف از این تحقیق سنتز سبز نانوکامپوزیت ارگانیکی برای انتقال دارو با استفاده از ارگانیزمپروسوپیس سینراریا و بررسی و محاسبه نحوه بارگیری و رهایش دارویی آن بود. انتشار داروی تنگستوفسفریک اسید هیدرات به وسیله فرو بردن ٠٠۵/٠گرم از نانوکامپوزیت حاوی دارو در ۵٠ میلیلیتر بافر فسفات در دمای C° ۳۷ تحت شرایط همزن مغناطیسی انجام شد.مشاهدات میکروسکوپ الکترونی وجود نانوذرات نقره پراکنده شده به طور یکنواخت در خمیره پلیمر راثابت کرد. نانوکامپوزیت تهیه شده با غلظت 05/0 مولار از AgNO3 (به دست آمده از خالص سازی محلول لیچینگ لجن آندی مس) بیشترین مقدار جذب آب (20/3 گرم بر گرم) را داشت.سنتز نانوکامپوزیت با استفاده از نیترات نقره مرک و نیترات نقره حاصل از لجن آندی پس از تخلیص برای هدف کاربرد دارویی، میکروبکشی و آبگیری به صورت آماری مقایسه گردید. از آنجایی که اختلاف قابل توجهی بین دو نانوکامپوزیت نشان داده نشد، از نانوکامپوزیتهای سنتز شده با استفاده از نقره حاصل از منبع لجن آندی در تمام آزمایشها استفاده گردید. |
---|---|
ISSN: | 2538-5143 2676-6132 |
DOI: | 10.30479/jmre.2020.12252.1355 |