Renal Transplantasyon Yapılan 77 Hastada Total İntravenöz Anestezi Deneyimimiz

Amaç: Renal transplantasyon son dönem böbrek yetmezliği hastalarında hemodiyalizle karşılaştırıldığında yüksek yaşam kalitesi sağlayan bir yöntemdir. Son dönem böbrek yetmezliğinde volüm dağılımı, ilaç metabolizması, atılımındaki değişiklikler nedeniyle anestezi tekniği özenle planlanmalıdır. Total intravenöz anestezi, inhalasyon anestezisi, rejyonel tekniklerin sonuçları araştırılmaktadır. Çalışmada Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Adana Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde canlı ve kadaverik donörden renal transplantasyon uygulanan 77 hastada total intravenöz anestezi deneyimimizin aktarılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Anestezi indüksiyonu propofol 2mg/kg, fentanil 1gg/kg ile sağlandı, roküronyum bromürle (0.4- 0.5mg/kg) entübasyon gerçekleştirildi. İdame total intravenöz anesteziyle (propofol, 50gg/kg/dk; remifentanil, 0.25gg/kg/dk infüzyon) sağlandı. intraoperatif sıvı, idrar miktarı kaydedildi. Preemptif multimodal analjezide preinsizyonel 15mg/kg intravenöz parasetamol, 0.1mg/kg intramüsküler morfin uygulandı. Postoperatif analjezide intravenöz hasta kontrollü (meperidin 10mg bolus, kilitli kalma süresi 20 dakika) kullanıldı. Postoperatif ağrı vizüel analog skala, sedasyon düzeyleri Ramsey Sedasyon Skalası kullanılarak kaydedildi. Bulgular: Canlı donörden transplantasyon sayısı 64(83.1%), kadaverik donörden transplantasyon sayısı 13 (16.9%) idi. Canlı ve kadaverik donörden böbrek transplantasyonu yapılan hastalarda intraoperatif verilen mayi miktarında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmezken; intraoperatif çıkarılan idrar miktarının canlı donörden böbrek nakli uygulanan hastalarda anlamlı olarak yüksek olduğu saptandı(p