نقش مرجعیت علمی در فرایند توسعه در کشور: مرور نظامند مطالعات داخل کشور

زمینه و هدف: مرجعیت علمی که به معنای مراجعه مستمر دیگران به یک فرد یا سازمان بعنوان صاحب نظریه است، سبب توسعه جامعه از نظر اجتماعی، اقتصادی و علمی می شود. این پژوهش با هدف تبیین نقش مرجعیت علمی در فرایند توسعه کشور با استفاده از مطالعات انجام شده صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه در نیمه اول سال 1396 بر اساس پروتکل مرور نظام مند کوکران انجام و در فروردین 1399 به روز رسانی گردید. کلید واژه های مرجعیت علمی، توسعه کشور، اجتهاد علمی و اقتدار علمی در پایگاه داده ای Google Scholar و پایگاه های اطلاعاتی ایرانی شامل اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و پژوهشگاه علوم و فناوری ایران جستجو شدند. تعداد 343 مقاله وارد لیست اولیه و 45 مقاله واجد شرایط لازم برای ورود به ارزیابی نهایی شدند. یافته ها: مهمترین مفاهیم استخراج شده در این مطالعه در زمینه نقش مرجعیت علمی عبارت بودند از: پویایی علمی، تحول و نوآوری، خلاقیت، توسعه ی علوم پزشکی، تمدن سازی، بومی سازی علم، تعاملات علمی، تکنولوژی های ارتباطی، توسعه فرهنگ خودباوری، بین المللی سازی آموزش و پژوهش، تقویت نظامند علوم بین رشته ای به منظور توسعه، ثروت آفرینی، رقابت به منظور توسعه. نتیجه گیری: مرجعیت علمی نقش موثری در ارتقای توان رقابتی کشور در مقایسه با کشورهای سند چشم انداز 1404 ایران دارد. بنابراین ضرورت دارد در راستای دستیابی به توسعه و مرجعیت علمی، برنامه ریزی استراتژیک تحقیقات علمی در کشور با هدف شناسایی ظرفیت ها و هدایت تحقیقات برای نیل به اهداف سند چشم انداز 1404 انجام شود.