آموزشگاههای فنی و حرفهای و راهآهن سراسری ایران (1307-1320)
در مقالۀ حاضر به مسئلۀ آموزشگاهها و هنرستانهای فنی و حرفهای مخصوص رشتۀ آهن طی سالهای 1304-1320ش پرداخته شده و ضرورتهای تأسیس این مؤسسات و نقش آنها در تربیت نیروی انسانی برای صنعت راهآهن به بحث گذاشته شده است. فرضیۀ اصلی مقاله این است که به دلیل حضور افرادی مثل علیاکبرخان داور که به مقولۀ اقتص...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Tārīkh-i Islām va Īrān 2020-06, Vol.30 (46), p.177-198 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | per |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | در مقالۀ حاضر به مسئلۀ آموزشگاهها و هنرستانهای فنی و حرفهای مخصوص رشتۀ آهن طی سالهای 1304-1320ش پرداخته شده و ضرورتهای تأسیس این مؤسسات و نقش آنها در تربیت نیروی انسانی برای صنعت راهآهن به بحث گذاشته شده است. فرضیۀ اصلی مقاله این است که به دلیل حضور افرادی مثل علیاکبرخان داور که به مقولۀ اقتصاد ملی به مثابه تأمین کننده دولت ملی تأکید میکردند، مقولۀ راهآهن به عنوان مصداق بارز شکلگیری اقتصاد ملی مورد توجه قرار گرفت. بنابراین به منظور توسعۀ این صنعت، تربیت نیروی انسانی از طریق شکلگیری آموزشگاههای تخصصی سرلوحۀ برنامهریزیها قرار گرفت. پرسش اصلی مقاله این است که نقش آموزشگاههای فنی و حرفهای در گسترش شبکه سراسری راهآهن چه بود؟ با توجه به منابع اصلی این مقاله، نظیر «نشریه تخصصی راهآهن» و مصوبات مجلس و برگههایی از اسناد و همچنین کتابهای منتشر شده، تلاش شده است به پرسش مزبور پاسخ داده شود. |
---|---|
ISSN: | 2008-885X 2538-3493 |
DOI: | 10.22051/hii.2020.23802.1879 |