شناسایی مهمترین عوامل تاثیر گذار بر فرسایش شیاری و فراوانی آن در منطقه احمدآباد مشهد

فرسایش شیاری که در نتیجه تمرکز رواناب در روی دامنه به وجود می آید، یکی از انواع فرسایش های آبی است. این نوع فرسایش به عنوان آغازین مرحله فرسایش های درون آبراهه ای در مراتع محسوب می شود. به همین دلیل، شناخت عوامل موثر بر آن از اولویت بالایی برخوردار است. یکی از عوامل تخریب خاک در دامنه های تپه ماهوری...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Jughrāfiyā va mukhāṭirāt-i muḥīṭī (Online) 2012-08, Vol.1 (2), p.71-83
Hauptverfasser: سیده مطهره حسینی, ابوالفضل مساعدی, کمال الدین ناصری, علی گلکاریان
Format: Artikel
Sprache:eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:فرسایش شیاری که در نتیجه تمرکز رواناب در روی دامنه به وجود می آید، یکی از انواع فرسایش های آبی است. این نوع فرسایش به عنوان آغازین مرحله فرسایش های درون آبراهه ای در مراتع محسوب می شود. به همین دلیل، شناخت عوامل موثر بر آن از اولویت بالایی برخوردار است. یکی از عوامل تخریب خاک در دامنه های تپه ماهوری منطقه احمدآباد مشهد (واقع در جنوب غربی شهرستان مشهد)، فرسایش شیاری است که شناخت عوامل موثر بر این نوع فرسایش، کاملاً ضروری است. بنابراین با استقرار ترانسکت‌های 50 متری در هر یک از طول های مختلف دامنه، پارامترهای موثر در شکل گیری شیارها شامل تاج پوشش گیاهی، پوشش سطح زمین، سنگریزه سطحی، بافت خاک (شن، سیلت و رس موجود در خاک)، شیب و اثر مشترک طول شیب و مقدار شیب اندازه گیری شدند. در نهایت با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی-داری 5% به کمک نرم افزار مینی تب، ارتباط این عوامل با فراوانی شیارها در واحد طول مورد بررسی قرارگرفت. هر یک از پارامترهای درصد پوشش سطح زمین، درصد تاج پوشش گیاهی، درصد سنگریزه سطح زمین و میزان رس موجود در خاک با پارامتر فراوانی شیار در واحد طول، همبستگی منفی و معنی داری نشان دادند. طول شیب و مقدار شیب ارتباط معنی داری با فراوانی شیارها در واحد طول نشان ندادند، اما اثر مشترک آنها به صورت مثبت، همبستگی معنی داری (14/0) با فراوانی شیارها در واحد طول نشان داد. فراوانی شیارها در واحد طول با پوشش سطح زمین بیشترین ضریب همبستگی را دارا بود (3/0-). بنابراین مدیریت پوشش گیاهی و همچنین مدیریت مرتع اولین گام در جهت کاهش پتانسیل خاک منطقه نسبت به فرسایش می باشد.
ISSN:2322-1682
2383-3076
DOI:10.22067/geo.v1i2.16403