آسیب شناسی سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر اساس الگوی سه شاخگی

مقدمه: آسیب‌شناسی صحیح و به هنگام در دانشگاه‌های علوم پزشکی، یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که باعث می‌شود مسئولان دانشگاه‌ها همواره از نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها و چالش‌های موجود در سازمان خود مطلع باشند و اقدامات لازم را به کار گیرند. این پژوهش با هدف آسیب‌شناسی سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.مواد و روش: این پژوهش از نوع مقطعی بود. 200نفر از کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، در مطالعه شرکت کردند. روش نمونه‌گیری به صورت طبقه‌ای تصادفی متناسب بود. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه آسیب‌شناسی سازمانی با استفاده از مدل سه شاخگی جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته‌ها: عوامل رفتاری با میانگین امتیاز 73/2 و عوامل زمینه‌ای با میانگین امتیاز 34/3 به ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین تأثیر را در ایجاد آسیب‌های سازمانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز داشتند. از بین زیرشاخه های عوامل ساختاری، سیستم پرداخت با میانگین رتبه 5/2 و میانگین 72/0±21/2 و سطح معنی‌داری 001/0>، از بین زیرشاخه های عوامل رفتاری، امنیت شغلی با میانگین رتبه 03/2، میانگین 93/0±28/2 و سطح معنی‌داری 001/0> و از بین زیرشاخه های عوامل زمینه‌ای، پیمانکاران و مشاوران با میانگین رتبه 31/1، میانگین 70/0±07/3 و سطح معنی داری 19/0 بیش‌ترین تأثیر را در آسیب‌شناسی دانشگاه داشتند.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به این که عوامل رفتاری بیش‌ترین تاثیر را در ایجاد آسیب‌ها نشان داد به نظر می رسد دانشگاه بایستی برنامه‌ها و سیاست‌های خود را در ایجاد فرهنگ سازمانی مناسب، انگیزش و رضایت شغلی، اعمال رهبری اثربخش، فراهم‌سازی فرصت‌هایی برای آموزش و شکوفایی کارکنان و ایجاد امنیت شغلی ارتقا دهد. البته حل بعضی از این مسائل فراتر از اختیارات دستگاه‌های اجرایی می باشد و در این زمینه نقش نهادهای کلان در کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است.