تدوین استراتژی هایﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی روان ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ زﻧﺎن روﺳﺘﺎﻳﻲ با استفاده از ابزارهای مدیریت استراتژیک SWOT-QSPM

توانمندسازی حلقة اتصال زن و توسعه به شمار می‌رود و ارتباط تنگاتنگی با بهبود مستمر، ارتقای صلاحیت، تغییر در رفتار و بهبود عملکرد زنان دارد و بخشی از تثبیت زبان توسعه محسوب می‌شود. از آنجا که هسته و کانون بحث توانمندسازی در توانایی زنان برای کنترل سرنوشت خود قرار دارد (توانمندی روان‌شناختی)، مقالة حاضر به شناسایی و اولویت‏بندی راهبردهای توانمندسازی روان‌شناختی زنان در نواحی روستایی می‏پردازد. روش تحقیق توصیفی‌ـ تحلیلی و از نوع مطالعات کاربردی‌ـ توسعه‏ای است. گردآوری اطلاعات و داده‏های مورد نیاز به شیوة اسنادی و میدانی بوده است. تجزیه و تحلیل داده‏ها به کمک ابزارهای مدیریت استراتژیک SWOT-QSPM انجام گرفت. در این پژوهش، 142زن روستایی در بخش طرقبة شهرستان بینالود در تکمیل پرسش‌نامه به صورت داوطلبانه مشارکت داشته‌‌‌اند. در ماتریس SWOT، با توجه به امتیاز نهایی در 79/1=IFE و در60/2=EFE، به منظور توانمندسازی روان‌شناختی زنان روستایی، راهبردهای تدافعی (حداقل‌ـ حداقل) بهینه شناخته شد. در بین ده راهبرد تدافعی ارائه‌شده به کمک ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی (QSPM)، مهم‌ترین راهبرد «شناسایی عوامل بازدارنده و تسهیل‏کنندة توانمندسازی روانی زنان روستایی و تلاش برای رفع موانع پیش رو» با امتیاز 176/1 و دومین راهبرد «برگزاری کارگاه‌های آموزشی مختلف در راستای توانمندسازی ذهنی زنان روستایی» با امتیاز 256/0 و سومین راهبرد «تشویق زنان روستایی به تشکیل تعاونی و تشکل‌های مختلف زنان (NGO) و حمایت از آن‌ها» با امتیاز 219/0 معرفی شد.