بررسی رابطه بین شادکامی و گرایش‌های معنوی در دانشجویان دانشگاه اصفهان

هدف این پژوهش، بررسی رابطة بین معنویت و شادکامی در دانشجویان دانشگاه اصفهان با این فرضیه بود که «بین شادکامی و گرایش‌های معنوی، رابطه و بین میزان شادکامی و گرایش معنوی دختران و پسران تفاوت وجود دارد». به این منظور، در قالب طرح پژوهشی از نوع همبستگی، 230 نفر (115 دختر و 115 پسر) از دانشجویان دانشگاه اصفهان، با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به «سیاهه شادکامی آکسفورد» و پرسشنامه گرایش‌های معنوی پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شادکامی و گرایش‌های معنوی، ارتباط مثبت و معنا‌داری هست (0001/0>P , 358/0=r) و بین میزان شادکامی و گرایش‌های معنوی دختران و پسران، تفاوت معنا‌داری نیست. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که خودشکوفایی معنوی، تنها زیرمقیاسی است که شادکامی را به‌طور معنادار پیش‌بینی می‌کند. پس مذهب، از طریق ایجاد گرایش‌های معنوی بیشتر، موجب شادکامی بیشتر می‌شود