مقایسه قدرت پیش‌بینی‌کنندگی کارکرد خانواده و سبک دلبستگی در پیش‌بینی اختلالات رفتاری برونی‌سازی کودکان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی بر اساس سبک­های دلبستگی و کارکرد خانواده در دانش­آموزان مدارس ابتدایی شهر تهران انجام شد. روش­کار: در این مطالعه همبستگی چندمتغیری، 341 نفر از دانش­آموزان مدارس ابتدایی شهر تهران در سال 97-1396 به همراه والدین با شیوه نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش­نامه­ی کارکرد خانواده، سیاهه رفتار کودک و پرسش­نامه­ی سبک دلبستگی بود که توسط والدین تکمیل گردید. نتایج با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده با رفتارهای برونی­سازی ارتباط معنی­دار داشته (05/0>P و 01/0>P) و دلبستگی اضطرابی بیشترین نقش را در پیش­بینی رفتارهای برونی­سازی دارد. از بین مولفه­های عملکرد خانواده، کنترل رفتار، ارتباطات و نقش­ها بیشترین سهم را در پیش­بینی رفتارهای برونی­سازی شده داشتند. هم­چنین متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده (به ترتیب با 16 و 6 درصد) قادر به پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی هستند. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده، قادر به پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی در کودکان هستند.