کلاس‌بندی سنگ‏های ساختمانی از دیدگاه قابلیت برش با استفاده از روش خوشه‌بندی فازی

پیش‌بینی قابلیت برش سنگ به عنوان یکی از فاکتورهای موثر در تخمین هزینه‏ها و پیش‌بینی میزان تولید یک کارخانه فرآوری سنگ از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین شناخت کامل سنگ‏های ساختمانی و ارزیابی توان اجرایی دستگاه‏های برش در کارخانه‏های فرآوری، طراحان و برنامه‏ریزان تولید را به سمت بهبود سرعت فرآوری...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Ravishʹhā-yi taḥlīlī va ʻadadī dar muhandisī-i maʻdin (Journal of analytical and numerical methods in mining engineering) 2020-10, Vol.10 (24), p.137-148
Hauptverfasser: رضا میکائیل, سینا شفیعی حق شناس, محمد عطائی
Format: Artikel
Sprache:eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:پیش‌بینی قابلیت برش سنگ به عنوان یکی از فاکتورهای موثر در تخمین هزینه‏ها و پیش‌بینی میزان تولید یک کارخانه فرآوری سنگ از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین شناخت کامل سنگ‏های ساختمانی و ارزیابی توان اجرایی دستگاه‏های برش در کارخانه‏های فرآوری، طراحان و برنامه‏ریزان تولید را به سمت بهبود سرعت فرآوری و افزایش تولید سوق می‏دهد. از این رو، به کارگیری روش‏های نو و کاربردی برای دست‏یابی به این اهداف لازم و ضروری است. در این تحقیق سعی شده است پس از تعیین مهم‌ترین پارامترهای فیزیکی و مکانیکی موثر در فرایند برش، قابلیت برش‌پذیری نمونه سنگ‏های ساختمانی با استفاده از روش خوشه‌بندی فازی (Fuzzy C-means) مورد ارزیابی و کلاس‌بندی قرار ‏گیرد. بدین ترتیب 12 نمونه سنگ ساختمانی مشتمل بر دو گروه از سنگ‏های ساختمانی سخت و نرم مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفت. نمونه‌ها در مدل‏های 3، 4 و 5 کلاسه مورد ارزیابی و کلاس‌بندی قرار گرفت، سپس نتایج با شدت جریان مصرفی دستگاه برش مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی‏ها پس از اعتبارسنجی با آزمایش‏های دقیق، نشان داد که روش خوشه‌بندی فازی می‏تواند به عنوان یکی از روش‏های نو و کاربردی برای طبقه‌بندی و بررسی قابلیت برش نمونه سنگ‏های ساختمانی با توجه به معیارهای تاثیرگذار نظیر مقاومت فشاری تک محوری، سختی موهس، سایندگی شیمازک و مدول الاستیسیته مورد استفاده قرار گیرد.
ISSN:2251-6565
2251-6565
DOI:10.29252/anm.2019.1629