شبیه‌سازی اثر تغییر اقلیم بر جابه‌جایی زمانی تاریخ وقوع اولین و آخرین یخبندان‌های پاییزه و بهارۀ ایران

هدف از پژوهش کنونی بررسی دورنمایی از اثرات احتمالی تغییر اقلیم بر جابه‌جایی زمانی تاریخ وقوع اولین و آخرین یخبندان‌های پاییزه و بهارۀ ایران است. بدین منظور از داده‌های دیده‌بانی 43 ایستگاه همدید کشور (1981-2010) و داده‌های شبیه‌سازی شدۀ LARS WG در دو مدل آب‌وهوای جهانی GFCM21 و HadCM3 در بازه‌های زم...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Jughrāfiyā va mukhāṭirāt-i muḥīṭī (Online) 2018-01, Vol.6 (4), p.81-96
Hauptverfasser: محمد دارائی, بهروز ساری صراف, علی محمد خورشیددوست, پیمان محمودی
Format: Artikel
Sprache:eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:هدف از پژوهش کنونی بررسی دورنمایی از اثرات احتمالی تغییر اقلیم بر جابه‌جایی زمانی تاریخ وقوع اولین و آخرین یخبندان‌های پاییزه و بهارۀ ایران است. بدین منظور از داده‌های دیده‌بانی 43 ایستگاه همدید کشور (1981-2010) و داده‌های شبیه‌سازی شدۀ LARS WG در دو مدل آب‌وهوای جهانی GFCM21 و HadCM3 در بازه‌های زمانی (2065-2046) و (2099-2080)، تحت سه سناریوی انتشار A1B، A2 و B1استفاده گردید. نتایج، بیانگر جابه‌جایی اولین یخبندان پاییزه‌ به سمت اوایل زمستان و جابه‌جایی آخرین یخبندان بهاره به‌سوی اواخر زمستان در گسترۀ ایران است. پراکنش زمانی-مکانی تغییرات متفاوت است؛ به‌گونه‌ای که بیشترین جابه‌جایی‌های مثبت در رخداد اولین یخبندان پاییزه در دورۀ (2065-2046) در ایستگاه‌هایی چون خرم‌‌آباد، رشت و گرگان مشاهده می‌شود. میزان تغییرات در ایستگاه‌های شمال شرقی (سبزوار و سمنان)، نیمۀ جنوبی (کرمان، بم و آباده) و بیشتر ایستگاه‌های شمال‌غرب نسبت به دیگر مناطق کمتر است. در دورۀ (2080-2099) بیشترین روند منفی در ایستگاه‌های گرگان، رشت، اردبیل و شهرکرد خواهد بود. خوی، قزوین، بم و کاشان کمترین جابه‌جایی منفی خواهند داشت.
ISSN:2322-1682
2383-3076
DOI:10.22067/geo.v6i4.63302